De lijst figuranten in dit zakenstuk is lang. We concentreren ons op de hoofdrolspelers: Opel, PSA, General Motors en FiatChyrsler (FCA). Wat betekent de overname, als die er komt, voor hen.
In de eerste plaats heeft de Amerikaanse motorgigant echt bar weinig keus. Opel is al jaren een blok aan het been en maakt sinds 1999 verlies. De afgelopen acht jaar heeft Opel GM voor zo'n negen miljard dollar leeggetrokken. Om het allemaal nog wat tragischer te maken, is de kans dat GM-CEO Barra harde munt krijgt voor de deal, erg klein. Er is een gerede kans dat de deal zo wordt gestructureerd dat PSA Opel kan overnemen zonder zelf schulden te maken.
Een belangrijke verliezer is Sergio Marchionne, de CEO van FiatChrysler. FCA voert al een paar jaar een agressieve campagne om te fuseren met General Motors. Mary Barra heeft de avances van Marchionne steeds afgeslagen. Ze houdt vast aan haar strategie: niet marktaandeel maar winstgevendheid is belangrijk. Opel is weliswaar een volumemerk dat jaarlijks een miljoen verkopen in de boeken van GM zette, maar dat kan het concern weinig schelen. Barra stelt winstgevendheid nog steeds boven marktaandeel, zo blijkt uit de Opel-deal. Dat betekent dat Marchionnes kansen zo goed als verkeken zijn. Er komt geen fusie tussen GM en FCA.
De toekomst van Opel is onzeker. Als het tot een overname door PSA komt, hebben de Fransen kaarten in handen. Die beslissen over de noodlijdende toekomst van de Duitsers (die overigens zwaar worden beschermd door hun vakbonden). Nog voordat er iets naar buiten kwam over gesprekken tussen GM en PSA, was Opel-CEO Neumann al bezig met een strategie om Opel volledig elektrisch te maken. Het merk had volgens zijn inschatting onvoldoende middelen om zowel een elektrische als een conventionele aandrijflijn te ontwikkelen. Het is niet duidelijk of zijn plan wordt overgenomen, maar Opel als accumerk is een scenario om rekening mee te houden.
Opel wint in ieder geval niet. Dat is de onderliggende partij in een toekomstig merkenverbond dat in bijna exact dezelfde markt opereert als de Duitsers. De Fransen kennende *kuch*AirFrance/KLM*kuch* gaan ze zichzelf geen pijn doen. Zeker als de Duitse vakbonden en politiek dwars gaan liggen - De Duitse minister van Economische Zaken is gar nicht begeistert. Dat gaat kwaad bloed zetten bij de Fransen. In een extreem scenario is het zelfs mogelijk dat PSA enkel tot deze koop overgaat, om een belangrijke concurrent te laten doodbloeden.