/https%3A%2F%2Fcdn.pijper.io%2Fsource%2Fautobahn%2Fbcd75bc668_Screen_Shot_2017-03-10_at_19.32.29.png)
Toen John Glenn op 8 december vorig jaar overleed (en de vlaggen op alle Amerikaanse overheidsgebouwen en -bezittingen in binnen- en buitenland een dikke week halfstok wapperden) publiceerde America Today op dezelfde dag een grafrede die opende met woorden waarvan stervelingen alleen maar kunnen dromen. "Over the long arc of John Glenn’s life, it proved impossible to ever ask him to do something for his country. No matter the mission, no matter the risk, he had already stepped forward, his hand raised, his jaw set, ready to go."
Ieder mens dat niet gevaarlijk links is, ziet hierin een voorbeeld. Dat voorbeeld is misschien niet iets dat gewone mensen kunnen navolgen. Maar we kunnen in ieder geval John Glenns auto rijden en op die manier deelnemen aan zijn grootsheid, want zijn wagen wordt binnenkort geveild.
De man verplaatste zich in de herfst van zijn leven - niet geheel verwonderlijk - in een Cadillac Deville DHS. Want dat rijden oude Amerikanen uit de ultrawinnende pre-boomergeneratie nu eenmaal, zoals in Europa advocaten zonder levensdoel een Porsche rijden. Deal with it. Dit is hoe het onvermijdelijk gaat, Floridase tandartsgrapjes ten spijt.
De wagen uit 2000 werd in 2006 gekocht door de huidige eigenaar en is uitgerust met alle luxe die rond de laatste eeuwwisseling beschikbaar was, zoals een rudimentaire vorm van night vision-radar, extra veel leer en heul veel nephout. Naar verwachting brengt de wagen tot $75.000 euro op, maar dat is een bespottelijk bedrag. De telefoon waartegen Hitler stukjes vegetarisch voedsel spuugde bracht al een kwart miljoen op, dus van John Glenns auto verwachten we meer.