Throwback Friday: de GP van Monaco 1996

Het is 1996: Tupac Shakur brengt zijn album All Eyez on Me uit, Duitsland wordt voor de derde keer Europees kampioen voetbal en Max Verstappen is nog vloeibaar als pa Jos (P12) aan de start verschijnt van de Grand Prix van Monaco. Het is dankzij een flinke bui na de ochtend-warm up een natte Grand Prix, wat extra spektakel voorspelt in een doorgaans toch al niet heel saaie race..

Jos Verstappen had de twijfelachtige eer er als eerste in zijn Footwork-Hart af te schuiven, maar na de Limburger zouden nog velen volgen. Polesitter Schumacher, Hill, Hakkinen, Berger (mechanische problemen), Irvine, allemaal gingen ze voor de bijl. En zo kon het dat van een startveld van 21 deelnemers er 18 (!) de finish niet haalden en Olivier Panis, een Fransman in een Franse Ligier, uiteindelijk van P14 opstoomde naar zijn eerste (en enige) overwinning in het door Frankrijk ingesloten prinsdom aan de Côte d'Azur.

Formula 1 maakte onderstaande samenvatting met de hoogtepunten. Wie dik 2 uur de tijd heeft kan hier kijken naar een integraal verslag van de Beeb destijds, inclusief de bekende diepe Fleetwood Mac-baslijn in de intro en Jonathan Palmer (vader van huidige Renault-faalhaas Jolyon) als co-commentator. Heerlijke nostalgie.

Panis is inmiddels 50 jaar oud, en nog actief in de racerij. Dit jaar heeft hij een LMP2-auto aan de start van de 24 uur van Le Mans staan, met Fabien Barthez achter het stuur. Inderdaad: de man die in 1996 nog als reservedoelman voor Les Bleus uitkwam tijdens eerdergenoemd EK.

Met de snelheid in Monaco is het in 20 jaar tijd bergopwaarts gegaan: de pole van Schumacher in 1996 was 1:20.3, die van RIcciardo vorig jaar 1:13.6.