Dit apparaat vertelt veel over Nederland en de NAVO

Zelfs de Amerikaanse president begrijpt tegenwoordig weinig van de NAVO, maar het is ons belangrijkste bondgenootschap. Daar moeten we aan denken als we meer geld naar Defensie overmaken. We moeten denken aan de McDonnell Douglas KDC-10.

De NAVO ligt onder vuur. Aan de ene kant hebben we te maken met een Amerikaanse president die geen donder snapt van het bondgenootschap en aan de andere kant kampen we met Europeanen die de EU zo erg haten dat ze elke vorm van internationale vriendschap verdacht vinden, inclusief de NAVO. 

Maar niet alles gaat slecht op defensiegebied. Zowat alle Nederlandse partijen willen meer uitgeven aan de dappere mannen en vrouwen die over ons waken terwijl in bed liggen. (Uiteraard willen de wereldvreemde alles-behalve-ons-knuffelaars van GroenLinks geen extra geld voor Defensie, want ontwikkelingshulp.) Maar voordat we miljarden richting onze gewaardeerde manschappen slepen, moeten we één ding heel duidelijk hebben: hoe zien wij ons leger voor ons? Als we niet preciseren hoe we onze krijgsmacht willen indelen en hoe we de krijgsmacht willen inzetten, is het geld niet alleen mogelijkerwijs weggegooid, maar zelfs noodzakelijkerwijs een probleem voor onze toekomstige veiligheid.

Dat zit zo: politieke partijen die Defensie geen warm hart toedragen, zullen bij de eerste mogelijkheid bezuinigingen voorstellen en misschien zelfs kunnen doorvoeren. Wat betreft budget is er voor hen geen verschil tussen subsidie en belangrijke uitgaven; intersectioneel breakdancen gaat voor deze partijen áltijd boven dienen in een bondgenootschap en Nederland beschermen. Daarom moeten we wat betreft Defensie-uitgaven geen fouten maken. Eerst moet helder zijn wat Nederland wil hebben. 

Willen wij een veelzijdige krijgsmacht die min of meer op eigen kracht en compleet kan opereren, of willen wij een krijgsmacht die vooral een trouw lid van de NAVO is en daardoor enkele zeer specifieke wapens heeft omdat die wapens aan een NAVO-vraag kunnen voldoen? Deze vraag moet eerst beantwoord worden, voordat we ongericht miljarden tegen Defensie aansmijten. God weet dat de mannen en vrouwen het daar verdiend hebben, maar als het geld niet integraal maximaal optimaal wordt uitgegeven, zijn de extra uitgaven binnen een paar jaar gewoon een nieuwe bezuinigingspost. It will come back to bite them.

Daarom moeten we even kijken naar de McDonnell Douglas KDC-10, een tankvliegtuig dat een afgeleide is van de KC-10. In totaal zijn er dik zestig van de KC-variant gemaakt. De Nederlandse Luchtmacht vliegt de enige twee KDC-10's. U moet een ding heel scherp stellen: wat betreft NAVO pakken wij de Amerikanen al jaren zonder spuug. Amerika betaalt voor de veiligheid van alle NAVO-landen - ook Nederland heeft daar ongegeneerd van geprofiteerd. Dat heeft er onder andere toe geleid dat Europa gewoon veel te weinig tankvliegtuigen paraat heeft. 

Willen we iets kunnen betekenen binnen de NAVO en een vloot tankvliegtuigen onderhouden of uitbreiden, willen we meer jachtvliegers, willen we weer tanks, willen we onderzeeërs? Allemaal vragen die we moeten beantwoorden terwijl we kijken naar wat wij ons belangrijkste bondgenootschap kunnen bieden. Alleen als we leuke speeltjes hebben of ons best doen, hebben we een stem aan de onderhandelingstafel en stellen we geopolitiek iets voor. Al die vragen moeten exact beantwoord zijn, want de kans bestaat dat anti-militair sentiment ons niet alleen berooft van een leger, maar ook van enige geopolitieke invloed. 

Dit artikel is onderdeel van de serie Autobahn Alert. Lees hier de voorgaande delen: