Rijtest: de Volkswagen Arteon

De auto die in 2015 op de beurs van Genève werd gepresenteerd als Sport Coupé Concept is inmiddels bijna ongewijzigd in productie gegaan, maar heet nu Volkswagen Arteon. Tijd voor een rijtest.

Sinds godenzoon Phaeton een stille dood stierf zat Volkswagen zonder topmodel. De Touareq was wel de grootstte VW op de markt, maar kun je een SUV als vlaggenschip beschouwen? Voor die titel heb je wat beters nodig. De Arteon bijvoorbeeld. De auto vervangt de CC, die aanvankelijk nog Passat CC heette. Dat betekent dat de auto die twee auto's tegelijk moet vervangen voor beide een iets andere invulling moet verzinnen. 

Hij is groter geworden dan de Passat, de auto meet in de lengte tien centimeter meer. De wielbasis van de Arteon is vijf centimeter langer dan die van de Passat. Verder is hij vier centimeter breder en drie centimeter lager. Uiteraard gebruikt VW voor de Arteon net als voor de Passat ook de MQB-basis.

De eerste aanblik van de auto als hij op straat staat geeft toont een behoorlijk sportief uiterlijk. In tegenstelling tot de CC en bijvoorbeeld een Mercedes CLS heeft de Arteon een lijn die lijkt alsof de auto naar voren wil springen. Vanaf de motorkap loopt het design vrij snel omhoog, om daarna geleidelijk af te nemen. Het hoogste punt lijkt verder naar voren te liggen dan bij die andere auto's. Het is een bijzondere lijn, maar het ziet er goed uit. De scherp afgelijnde wielkasten helpen ook om de auto er goed uit te laten zien.

Het model dat we als eerste testen heeft de grootste motor in het vooronder liggen, de Arteon 2.0 TSI met 280 pk, gekoppeld aan een DSG-automaat en 4Motion vierwielaandrijving. De motor kennen we in lichtelijk ander uitvoeringen uit de Golf GTI en de Seat Leon Cupra 300. In de Arteon voelt hij als een fijne compagnon. De dubbele koppeling schakelt vrij laat door, wat de auto af en toe wat luidruchtig laat klinken. De topsnelheid is afgeregeld op een Teutoonse 250 kilometer per uur.

Alle auto's die bij de testrit beschikbaar zijn hebben de allergrootste wielen gemonteerd gekregen: 20 inch velgen met hele lage banden. Volkswagen bezweert dat ze het onderstel hebben afgesteld om met zulke oncomfortabele banden te rijden. In principe rijdt het ook prima met de banden, maar vlak na het uitgiftepunt van de auto's rijden we iets te snel over een venijnige verkeersdrempel die het gevoel geeft alsof we de auto in duizend stukken gereden hebben. Gelukkig is er niets aan de hand, maar veren deed het systeem daar in ieder geval niet.

Het drempelgeval had misschien voorkomen kunnen worden als de nieuwe generatie adaptieve cruisecontrol  (ACC) aan had gestaan. Het systeem reageert nu niet alleen op de auto's die voor je rijden, maar op basis van de gegevens uit het navigatiesysteem en de camera's die naar de weg kijken 'weet' de auto de maximumsnelheid. De cruisecontrol zorgt ervoor dat je automatisch de juiste snelheid gaat rijden. Mocht je dat te langzaam (of te snel) vinden, dan kun je de auto in stapjes van tien kilometer per uur andere opdrachten geven. Heel bijzonder is het dat de auto bij een afslag (waarvan het navigatiesysteem zegt dat je die wilt hebben) vanzelf afremt. Je kijkt verbaasd om je heen en ontdekt dat je een bocht moet maken, de knipperlichten en het stuur moet je zelf bedienen.

Ook de standaard geleverde LED-verlichting is nu dankzij Active Lighting System voorbereid op bochten. Als er een knik nadert gaat de verlichting aan die kant van te voren aan. Het systeem baseert zich eveneens op de info uit de navigatie. Mocht je halverwege het rijden zo relaxt raken (bijvoorbeeld door de massagestoelen) dat je in slaap valt, dan probeert de auto je te wekken, door aan het stuur te trekken, de gordels hard aan te spannen en door plotseling te remmen. Als de bestuurder echt nergens meer op reageert, zoekt de auto zelf een plek op de vluchtstrook om zichzelf te parkeren en hulpdiensten in te schakelen.

Later op de dag rijden we met het topmodel met dieselmotor. Deze 2.0 TDI produceert 240 pk. Ruim voldoende voor deze auto. Verder heeft hij dezelfde versnellingsbak en eveneens vierwielaandrijving. Opvallendste is de kleur, een soort vuilniszakgrijs dat de auto erg goed staat, zeker gecombineerd met velgen in eenzelfde soort grijs (dark graphite matt). De kleinere motoren had Volkswagen niet meegenomen voor deze kennismaking.

Al met al maakt de Arteon (de naam betekent trouwens helemaal niets) een goede indruk. Hij ziet er erg goed uit in flitsende kleuren als Kurkuma Yellow of het duistere Urano Gray vuilniszakgrijs, maar zelfs in het leasebakkerige zilver is de auto sportief om te zien.