Van 0 naar 100 km/u in 2.7 seconden met een Honda Accord uit 1981

Amerikaan Jim Belosic kreeg het geniale idee om de twee te combineren toen hij in de Leaf van een vriend mocht rondrijden. het idee om de Leaf aan te pakken kwam vooral doordat hij dit hok de minst indrukwekkende elektrische auto ooit vond. In zijn zoektocht naar een afgedankte Leaf kwam hij losse Tesla-onderdelen tegen die hij voor een prikkie kon aanschaffen. De keuze was snel gemaakt want met deze onderdelen had hij gelijk de paardenkracht die hij wilde, en het scheelde hem flink wat werk om een Leaf te slopen. 

Lang verhaal kort: het Tesla-binnenwerk werd in een Honda Accord uit 1981 gelepeld. Op voorhand al een briljante zet.

De Teslonda was geboren. De motor werd uit de Honda gesloopt en verkocht via Facebook aan een Accord-liefhebber (ze bestaan). Daarna was de aandrijflijn van de Tesla aan de beurt. Deze bleek niet in z'n geheel te passen dus werd er gezocht naar alternatieven. Deze werd bijvoorbeeld gevonden in een accu uit een Chevrolet Volt die vele malen kleiner is, en nog wat andere kleinere dingen uit andere donorwagens. 

De build begon met een van de zwaarste onderdelen: het 218 kg wegende accupakket in het vooronder en het midden van de auto plaatsen. Of hiertoe werd een poging gedaan. Er bleek nog steeds een ruimtegebrek doordat de componenten ongeveer 15 centimeter onder de auto vandaan staken. Ook nam het precies de plek in waar normaal de hele stuurinrichting van de Accord zou huisvesten. Belosic besloot daarom om een typisch Amerikaanse Gasser te maken. Vond de man wel lachen en het loste alle ruimteproblemen in een klap op.

De ophanging werd aan de voorkant met behulp van ouderwetse bladveren en allerlei onderdelen uit verschillende Fords, de nodige centimeters opgehoogd. Aan de achterkant werd gekozen voor aanzienlijk grotere velgen met  straatlegale dragracebanden om het hoogteverschil te compenseren. 

De motor moest achterin geplaatst worden. Iets waar de Honda helemaal niet voor gemaakt was. Deze had voorwielaandrijving en was daarom toe aan de nodige versteviging aan de achterkant. De 500+ pk die hierop losgelaten moest worden, kon de body wel eens flink toetakelen. Jim bouwde vrijwel een nieuw tweede chassis onder de auto om ervoor te zorgen dat het geheel de Tesla-power aan zou kunnen. 

Het plaatsen van de aandrijving was hierdoor ook redelijk makkelijk. Het feit dat nieuwe motor, omvormer en subframe samen 264 kilo wegen, maakte het iets lastiger, maar over het algemeen was Belosic erg te spreken over de simpelheid van dit deel van het project. Minder te spreken was hij over het testen van het accupakket. Hij  kwam er namelijk achter dat de motor niet direct verantwoordelijk is voor de kracht die geleverd wordt. Daarvoor spelen het accupakket en omvormer een veel grotere rol. Het was dus zaak om deze zo goed mogelijk aan te sluiten.

Gezien de maker nog helemaal geen ervaring had met elektrische auto's was het een flinke uitdaging. Bij de eerste test klapte de zekering van de Volt-accu eruit. Deze was geschikt voor gebruik tot 300 ampère. Veel te weinig. Jim maakte het geheel geschikt voor 1.200 ampère en 400 volt. Op zich nog niet voldoende, maar hij durfde niet hoger omdat hij bang was dat er mensen extreem geschokt zouden kunnen reageren op aanraking. De eerste paar keer dat ze het pakket wilden installeren, stond er altijd iemand klaar met een bezem, voor het geval het wel fout zou gaan. Dat gebeurde gelukkig welgeteld één keer, maar "it really wasn't that bad." 

Minder schokkend is de reikwijdte van de Teslonda. Belosic verwacht dat hij er tussen de 80 en 100 kilometer uit weet te persen. Maar dat is voldoende voor een tripje naar de dragstrip om daar wat wheelies te trekken.

Na al dat werk aan de onderkant, werd er amper tijd gestoken in de binnenkant. Dat zou afbreuk doen aan de charme van het speciale project. Met wat hulp van een van Belosic's vrienden is er zelfs een custom digitaal dashboard gemaakt in retro-style. Dit zodat hij niet zo afsteken in het ouderwetse interieur, maar de bestuurder wel voorziet van vitale data als motortemperatuur en power output. Hiermee kan een eventuele oververhitting makkelijk voorkomen worden. Het retro interieur is voor de rest vrijwel onaangetast, maar wel aangekleed met een handgeknoopt tapijt van Jim's oma. Oh, en het originele idee om met een Leaf te prutsen komt terug in de airco. Deze is namelijk afkomstig uit het kleine elektrische karretje van Nissan.

Het meest verrassende is misschien wel dat de Honda amper meer weegt dan voorheen. Toen hij in 1981 van de band rolde woog hij een luttele 1.066 kilo. Nadat de Amerikaan klaar was met de conversie tikte de weegschaal 1.096 kilo aan. Een verschil van 30 kilo. Zet dat af tegen een sprong van 50- naar  536 pk en een koppeltoename naar"all the torque" en de conclusie is dat de ombouw het meer dan waard is geweest.

Bekijk de video van de Teslonda: