:format(webp)/https://cdn.pijper.io/2019/10/XTHpnZrGvz1570699127.jpeg)
Volgens een oude maritieme wijsheid moet je nooit twee kapiteins op één schip hebben, daar komt heibel van. Voor het machtige McLaren aan het einde van de jaren '80 was het echter té aanlokkelijk om zowel Ayrton Senna als Alain Prost in het team te hebben. De mannen waren zonder twijfel de beste rijders van hun generatie, maar verschilden ook enorm qua karakter. Senna reed altijd met het mes tussen de tanden, Prost was berekenender. Het leverde de Fransman de bijnaam 'de professor' op.
In 1989 domineerde McLaren-Honda met zijn twee stercoureurs. Het constructeurskampioenschap was al in the pocket, het rijderskampioenschap echter niet. Op Suzuka werd de vijftiende en voorlaatste ronde van het kampioenschap gereden, en ook al was Senna in 12 van de 15 races van pole position vertrokken, Prost had een kleine voorsprong op hem in het klassement. De Fransman was gedurende het seizoen geërgerd geraakt door enkele acties van Senna op hem, die naar zijn mening te hard waren, en gaf daarom bij voorbaat al aan de deur dicht te gooien bij een aanval.
I find this rare front view an enlightenment on what really happened, don't know why it's never used anywhere to explain this incident pic.twitter.com/NX2fUWS20l
— Manuel Serrano (@Manuzzo24) October 9, 2019
Prost hield woord: toen Senna zijn McLaren voor de chicane naast zijn teamgenoot zette, stuurde Prost in, en beide mannen raakten elkaar. Hierboven ziet u beelden (mirror) die recht van voren zijn genomen, en waar overduidelijk op te zien is dat Prost Senna torpedeert. Niets meer, en niets minder.
Voor Prost was het einde race, maar Senna's auto werd door de toegesnelde marshalls aangeduwd. Zijn motor startte weer, en hij vervolgde - via de asfaltstrook tussen de chicane - zijn weg. Hetzelfde weekend hadden meerdere coureurs deze afkorting genomen, zonder represailles van de wedstrijdleiding. Na de race oordeelde de FIA-president Jean-Marie Balestre echter dat Senna's ronde door de afkorting niet geldig was, en diskwalificeerde de Braziliaan. Hierdoor pakte zijn landgenoot Prost uiteindelijk zijn derde wereldtitel.
Prost verkaste in het jaar erop naar Ferrari, en Senna bleef bij McLaren: hij pakte in '90 en '91 de titel. Senna verongelukte vroeg in het seizoen 1994, nadat Prost - na het behalen van zijn vierde titel voor Williams in 1993 - was afgezwaaid uit de Formule 1. Volgens boze tongen is het na de actie van Prost op Senna nooit iets geworden met Prost F1, omdat de haat jegens de Fransman te groot was. We wagen dit te betwijfelen: Schumacher deed hetzelfde bij Hill, en iedereen verklaart de Duitser bijkans heilig. Echte kampioenen zijn bereid over het randje te gaan om te krijgen wat ze willen.