Chinese viaductbus blijkt gammel knutselwerkje

Een hoge, brede bus die over auto's kan rijden, we geven plus oneindig veel voor dit Chinese idee. Voor wat betreft de praktische uitvoering zijn er wat verbeterpuntjes, want het ding stort nog net niet van ellende in elkaar.

Je kunt een product met foto's, reclame en impressies oneindig oppimpen. Iedereen die wel eens een whopperschuur betreedt weet dat zijn Broodje MSG-Treurnis er in het echt heel anders uitziet dan het verse spektakel vol knapperige sla die hem in de reclame wordt voorgeschoteld. Eenzelfde idee krijgen we bij de viaductbus die recent over het net zweefde: het zag er allemaal mooi gelikt uit, maar the proof of the pudding is in the eating, en dus ging CarNewsChina eens kijken op de Chinese sociale media bij de testopstelling in het Chinese Beidaihe.

Wat ze er aantroffen leek verdacht veel op een groep 3-knutselwerkje, en wordt wellicht ook bijeengehouden met dezelfde kindvriendelijke lijm op waterbasis. Health and Safety staat nou eenmaal niet hoog op de Chinese agenda, en het gebruik van kwalitatief deugdelijke materialen evenmin. Levensduur moet vaak wijken voor besparing, en zo lang de wereld de goedkope maar gammele Chinese rommel blijft kopen zal dit nog wel even voortduren. Wanneer je deze werkwijze echter gaat toepassen op een tonnenzwaar object dat boven auto's vol mensen zweeft, dan kan je nog wel eens wat knelpuntjes tegenkomen.

Het testvoertuig rolt op rails, maar lijkt tegelijkertijd voorzien te zijn van rubberen wielen. Indien deze wielen op de een of andere manier sturend te maken zijn zou dit de mobiliteit vergroten, hoewel het voor de gemoedsrust van wat er onderdoor rijdt misschien beter is als deze Superbus 2.0 zich zo min mogelijk zigzaggend voortbeweegt.  

Op de testlocatie bladdert de eerste verf al af, de rails zijn meer roestige goten, en de bus zelf is voorzien van een airco-unit zoals je die in menig Aziatisch land ook aan de buitenkant van een flat ziet. Als we niet beter wisten zouden we zeggen dat Ansaldo Breda de bouw van het gevaarte voor zijn rekening heeft genomen. 

Wie naar de plaatjes kijkt kan zich niet onttrekken aan het idee dat dit een gigantische rush job was, maar dat betekent niet dat het hele idee in de prullenbak moet verdwijnen. Kennelijk had snelheid bij de testopstelling de prioriteit, en waar iets in een korte tijd moet, daar worden wat shortcuts genomen. Als ze echt willen kunnen Chinezen anno 2016 absoluut deugdelijke producten afleveren, kijk maar naar de serieuze aanwezigheid op de smartphone- en laptopmarkt. Er zijn genoeg westerse bedrijven (en dus kennis) gekocht om met kwalitatief goed spul te komen, dus we hebben goede hoop dat een productieversie op bouwkwaliteit en details zich in positieve zin onderscheidt van het broddelwerkje dat we hier zien. Want het idee zelf, daar is helemaal niets mis mee.