Honda wil wereld veroveren met technologie van Neerlands DAF

Honda heeft een octrooi ingediend en niemand weet precies wat ze willen. Of beter gezegd, niemand weet hoe het exact in zijn werk gaat: elf versnellingen en drie koppelingen. Geen double, maar een triple clutch transmission dus.

Een dubbelekoppelingversnellingsbak of double clutch transmission (DCT) - niet te verwarren met de bejaardenhobby van double clutching - zijn praktisch twee versnellingsbakken in één behuizing. De ene transmissie gaat over de even versnellingen, de andere over de oneven aantallen. Wie in de eerste versnelling zit en moet opschakelen, maar geen zin heeft om zijn organen te beschadigen door het wisselen naar de tweede versnelling, zit in ieder geval met een automatische double clutch goed. 

Daarin wordt de volgende versnelling alvast op snelheid gebracht, voordat er geschakeld wordt, zodat uw nieren een mokerbehandling wordt bespaard bij een eventueel agressief opklimmen in de versnellingen. Een automatische DCT denkt mee en bedenkt wat de volgende aangesproken versnelling zal zijn. Dat heeft allerlei voordelen. Een meer continue transmissie spaart niet alleen oma's klaplong, maar verbetert ook het brandstofverbruik en schakelt zo poepsnel dat zelfs eerdergenoemde oma het met haar truttenschudder en DCT een partij is voor een opgefokte Golf met hand-handicap.

DCT's zijn tegenwoordig van belang omdat automakers bezig zijn met transmissies die zoveel versnellingen tellen dat je je gaat afvragen of ze onderzoek doen naar kardinale getallen en graden van oneindigheid. Honda komt volgens een nieuw octrooi met elf versnellingen. Dat zijn er zoveel dat een automatische DCT eigenlijk de enige optie is, geen zinnig mens kan daar verstandig doorheen roeren. Je hebt een computer met kadaverdiscipline nodig. 

Eigenlijk gaat Honda terug tot één van de mooiste vindingen van ons viesracistische en zeer witgepriviligeerde landje: DAF's variomatic. Een bak met zoveel versnellingen is nauwelijks nog discreet te noemen, maar is veeleer continu. Zoals DAF's Continuously Variable Transmission (CVT's). Bedacht door Neerlands trots, Hub van Doorne (met zo'n gehandicapte Wiki, dat we niet eens linken).

Eerlijkheid gebiedt te zeggen dat Honda al wel werkte met CVT's, maar kom vechten dan. De vraag blijft echter wat die drie koppelingen precies doen. Alle bronnen die wij hebben geraadpleegd gaan volledig verpleeghuis op deze vraag, herinneren zich niets en begrijpen nog minder. Daarom een vergezochte maar niet idiote speculatie: Honda heeft het missende puzzelstukje van de DCT gebouwd.

Het probleem met DCT is namelijk dat slechts één van de koppelingen kan meedraaien. De ene koppeling is actief en de ander anticipeert op de volgende versnelling. Maar. Een bak kan, met uitzondering van de hoogste en laagste versnelling, twee kanten op. Het zou goed kunnen dat een transmissie van een fijne kruissnelheid op de snelweg - en dus logischerwijs naar een hogere versnelling - moet terugschakelen voor het inhalen van die verschrikkelijke orgaandöner. Dan is een meedraaiende koppeling in een lagere versnelling wel handig, qua VeelKoppelingsTransmissie. 

Anyway, shoot.

Beeld: een ouderwetse Double Clutch Transmission.