In de Frankfurter Allgemeine verscheen vandaag een schitterend artikel over Michael Nickl, een 57-jarige ingenieur die Duitser is dan Bratwurst met Krombacher. Toen Nickl begin jaren '90 als jonge dertiger voor Daimler ging werken gebruikte hij zijn eerste salarisstrookjes om zijn oude VW Golf de deur uit te doen en in te ruilen voor een nieuwe auto van Das Haus. Want voor een trouwe Duitser staat buiten kijf dat je als Daimler-medewerker ook Mercedes rijdt.
Aangezien de financiële ruimte nog niet overvloedig was kocht Nickl in 1992 een nieuwe 200D met 75 schrale pk's. Het houdt niet over, maar voor meer was geen ruimte binnen het budget. De prijs die de voorloper van de E-Klasse destijds deed: 40.523,81 DM, omgerekend 20.000 euro. Vijfentwintig jaar later rijdt Nickl nog steeds in zijn eerste Mercedes, hoewel dat aanvankelijk helemaal niet de bedoeling was. Negatieve publiciteit over kankerverwekkende roetdiesels en nieuwe belastingmaatregelen leidden er echter toe dat de 200D toch maar even werd aangehouden, en zoals wel vaker veranderde 'nog even houden' in een band die niet meer gebroken lijkt te worden. En zo kan het dat er inmiddels een miljoen kilometers op de teller staan, een teller die het overigens vertikt om om te slaan naar 0 en dus op 999.990 km blijft staan. Dat wordt dus de dagteller bijhouden om tot een betrouwbare kilometerstand te komen.
Een zeer essentiële voorwaarde voor een lange levensduur van je auto is goed onderhoud. Iedereen weet dat een auto die altijd goed verzorgd is langer meegaat. En laat dat verzorgen maar aan Nickl over. De man deed van begins af aan het onderhoud en aangezien het een Duitser is, is hij analer dan anaal in de details. Op spreadsheets werd elke tankbeurt, elke oliewissel, gewoonweg alles bijgehouden. How's that for documentation.
De liefde die de oude diesel kreeg wierp zijn vruchten af: naar eigen zeggen stond Nickl slechts één keer op de vluchtstrook, toen met 445.000 km zijn koppeling het begaf. Daarnaast werd hij met 800.000 km op de klok in een file van achteren geramd. De schade was vele malen groter dan de dagwaarde, maar als je een auto al meer dan twee decennia hebt raak je er dermate aan verkocht dat je niet-rationele beslissingen neemt. De Mercedes werd daarom opgelapt, want als je al zo dicht bij het miljoen bent...
Vanzelfsprekend rij je geen kwart eeuw en een miljoen kilometer met een auto zonder dat dit er aan af te zien is. De lak is wat doffer dan hij ooit was en de bekleding van de stoelen is eveneens aan vervanging toe. Logisch. Als kers op de taart heeft de 200D gewoon nog zijn ouderwetse nummerbord, zonder EU-kader. Dit past perfect bij de W124; wie net zoals ondergetekende wel eens Duitsland doorkruist, die ziet juist de W124's, meestal gevuld met oude grijsaards, in deze origineelstaat rondrijden.
Hoe lang Nickl nog in zijn trouwe Benz blijft rijden? Dat zegt hij niet, maar we gokken dat we met 'zo lang mogelijk' redelijk in de juiste richting zitten. Niet alle helden dragen capes.