Dakar 2017 is een totale shitshow

Voor sommige mensen stierf de ware Dakar-rally op het moment dat de karavaan uit Afrika vertrok. Voor het deel dat meeverhuisde naar Zuid-Amerika wordt het geduld dit jaar zwaar op de proef gesteld, want het is een ongelooflijke bende.

De twee weken durende rally, die dit jaar door Argentinië, Bolivia en Paraguay trekt, wordt geteisterd door noodweer en de hierbij horende logistieke beslommeringen. Stages 4 tot en met 9 werden geheel of gedeeltelijk afgelast omdat de routes onbegaanbaar waren door modder en landverschuivingen. Vooral in Bolivia was het bar en boos. Gisteren werd stage 10 wel gewoon verreden, waarbij trucker Hans Stacey een negatieve verrassing stond te wachten. Hij had een joker ingezet om zo ondanks een slecht resultaat in stage 8 toch bij de voorste groep te kunnen starten, maar dit was bij de organisatie niet helemaal doorgekomen. Gevolg: men liet hem niet starten waarop de Brabander furieus ter plekke besloot het bijltje er bij neer te gooien. Hier kwam hij later na een goed gesprek met en excuses van de organisatie op terug: vandaag start hij dus gewoon in stage 11, ook al speelt hij geen rol van betekenis in het klassement.

Stacey was echter niet de enige die weinig goede woorden over had voor de organisatie. Het probleem is dat in de januarimaanden noodweer niet ongewoon is, zeker in Bolivia. In één van de afgelaste stages stierven in een dorp op de route 2 mensen door een aardverschuiving. Er is dus een duidelijk risico aanwezig dat de Franse organisatie ook zou moeten kennen. Desondanks werd koppig besloten Chili dit jaar te laten liggen en toch door Bolivia te gaan.

Menig deelnemer is er onderhand wel klaar mee, wat begrijpelijk is. Je komt niet twee weken naar Zuid-Amerika om het grootste deel van de tijd met je lus in de hand te staan. De deelnemers -afgezien van een aantal cracks als de dit jaar vroeg uitgevallen Carlos Sainz, Cyril Despres en Stephane Peterhansel- zijn niet zelden ondernemers die bakken met tijd en geld in hun deelname steken en ook gewoon nog een bedrijf te runnen hebben. Vooral bij de truckers is dit het geval, een klasse waar de meeste Nederlanders in zitten. Maar ook Erik van Loon -de best geklasseerde autocoureur- heeft er de balen van. Na de afgelaste stage 9 uitte hij de woorden 'als het volgend jaar weer zo is, zien ze mij niet terug'. Logisch, je rijdt de rally voor je plezier, niet om dag na dag te balen van wijzigingen en de geplande 4.000 km te zien krimpen naar de helft.

Misschien is het een idee dat de organisatie nog eens een heel goed risicoprofiel maakt van Afrika en kijkt of er misschien toch nog een route uit te zetten is op het continent waar het in 1979 allemaal begon. En als dat echt niet gaat lukken - wat er dankzij enkele groepen fanatici dik in zit - is het misschien een idee om bij de route voor 2018 wat meer op safe te spelen. Want de glans gaat er op deze manier wel erg snel af.

Met nog twee etappes te gaan lijkt Nederlands succes er dit jaar definitief niet in te zitten. Als de karavaan zaterdagmiddag in Buenos Aires over de finishlijn komt pakt Gerard de Rooy niet zijn derde titel, daarvoor heeft hij te veel achterstand.

Bij de motoren leiden drie KTM's, met de Brit Sunderland vooraan. Bij de auto's is het een 1-2-3'tje voor de Peugeot 3008 DKR, met de Fransman Peterhansel aan kop. Erik van Loon is de beste Nederlander met een 16e plek. Bij de trucks leiden de Russen in hun Kamaz-vrachtwagens, Gerard de Rooy is derde met zijn Iveco.

Foto: Erik van Loon ploegt zijn Toyota door de plassen - EPA/DAVID FERNANDEZ.