Dat kan lichter. Ford GT Competition Series

Ford is vastberaden de GT tot de laatste druppel uit te melken en wij spelen het spelletje mee, omdat het zo'n fijne supercar is. De Amerikanen onthullen de 'Competition Series' (CS): zeg maar een Ford GT RS, met minder kilo's aan het lijf.

Het principe van lichtgewichtmodellen als deze is altijd erg grappig: haal van alles uit de auto en reken de klant er vervolgens meer voor. Ook hier gaat dit credo op: de GT CS loosde zijn radio, airco, bekerhouders en speakers. Het slopen van niet-noodzakelijke onderdelen is natuurlijk altijd de makkelijkste en goedkoopste manier van gewicht besparen, maar Ford gaat verder (see what we did there?): het afdekrooster van de 3.5 V6 is nu van acrylisch perspex en optionele goodies als een titanium uitlaatsysteem en carbon wielen met titanium bouten zijn hier standaard. Daarnaast zien we de toepassing van gorilla glass op het ruitje achter de bestuurder: u weet wel, dat sterke spul dat ook op uw telefoonscherm kleeft en dat standaard op de BMW i8 zit.

Aan de buitenkant treffen we veel naakt carbon aan: alle skirts (zijkant, bumper, spoilerlip) zijn van koolstofvezel, en ook op de spiegelkappen zien we de bekende matzwarte kleur. Aan de 656 pk sterke V6 veranderde verder niets. Hoeveel kilo's er van de eerder gecommuniceerde 1.361 kg af gaan vertelt Ford helaas niet.

In het interieur treffen we een aantal onderdelen in geanodiseerd rood aluminium aan: de schakelflippers en chassisbrug van het instrumentenpaneel. Ook de pedaalverstelling en de strap waarmee de vleugeldeur in noodgevallen ontsluit zijn rood. Ongetwijfeld allemaal wannahaves voor de klanten die toch al 4 ton op de auto stukslaan en graag de laatste kilo's willen schrappen. Het grappige is dat het extreem spartaanse dieetregime meestal alleen voor de auto en niet voor hun persoontje geldt, maar daar heeft Ford weinig invloed op.

De Competition Series schijnt overigens al vanaf het begin beschikbaar geweest te zijn, maar dan had je wel op de klantenlijst moeten staan en dat stonden we niet. Enfin: de fotoos: