's Werelds grootste vliegdekschip, wat heb je eraan?

Als alles een beetje meezit neemt de Amerikaanse marine dit jaar de USS Gerald R. Ford in dienst. Het vliegdekschip is een drijvende superlatief, maar heeft ook een groot probleem.

Achtergrond Willem Jan Hilderink

Eerst even een paar feiten. De USS Gerald R. Ford, CVN-78, is het vlaggenschip van de nieuwe Fordklasse, een nieuw hoofdstuk in de geschiedenis van het penismeten op zee. Het is het grootste oorlogsschip ooit gebouwd, heeft een waterverplaatsing van meer dan honderdduizend ton en meet 337 meter. De Fordklasse, die de Nimitzklasse vervangt, zal uiteindelijk uit tien vliegdekschepen moeten bestaan. En dat terwijl de USS Gerald R. Ford in zijn  eentje al negentig vliegtuigen, drones en helikopters meetorst - meer dan de luchtmacht van menig land.

De USS Gerald R. Ford wordt aangedreven door twee nucleaire reactors (wat tot een topsnelheid van meer dan dertig knopen leidt) en nam officieel het stokje over van de USS Enterprise, het eerste nucleair aangedreven vliegdekschip ooit. Een andere superlatief is wat minder vleiend: de USS Gerald R. Ford is echt schreeuwend duur en doet qua kostenoverschrijding denken aan de Noord-Zuidlijn on steroids. Inmiddels staat het prijskaartje voor een enkel scheepje op dertien miljard dollar.

Daar staat wel een en ander tegenover: wat te denken van het Electromagnetic Aircraft Launch System? Dit systeem katapulteert door een elektromagnetisch veld elke 45 seconden een vliegtuig. Daarnaast zijn de supervliegdekschepen uit de Fordklasse nagenoeg onzinkbaar. Nog afgezien van de zeer zware bepantsering (een torpedo heeft nul effect), is er geen schip in de wereld dat kan bogen op zoveel high tech-snufjes om mogelijke bedreigingen te herkennen. Nog voordat een Chinese admiraal heeft besloten dat hij een kruisraket wil afvuren op dit vliegdekschip, heeft de USS Gerald R. Ford 'm in het snotje en schiet het ding uit de lucht voordat de kruisraket ook maar enigszins in de buurt is. 

Tot zover het goede nieuws. Het vergt niet enorm veel kritisch vermogen om in te zien dat een schip met 4500 opvarenden en een waarde van dertien miljard, too big to fail is. Het is simpel: als de vijand erin slaagt dit schip te doen zinken en een groot aantal slachtoffers te maken, is de marine in één klap een enorm deel van zijn slagkracht kwijt (wat overigens ook geldt voor de defensie-onderdelen die het vliegdekschip ondersteunt, zoals het leger waaraan de schuit luchtsteun verleent). Niet alleen militair is het een ramp, ook politiek heb je een enorm probleem. Het is niet zo dat gevallen militairen onmiddellijk elke politieke of electorale steun voor een interventie doen verkruimelen, maar als je het hebt over duizenden doden, verandert dat. En dan hebben we het nog niet eens over de financiële implicaties gehad.

Natuurlijk is het vreselijk moeilijk om schepen uit de Fordklasse te doen zinken. Een simpel wiskundig gegeven onderstreept echter dat geen schip onzinkbaar is. Uiteindelijk draait het om de verhouding vijandelijke kruisraketten en de hoeveelheid onderscheppende raketten op de Ford. Als China all out gaat, is zelfs op een supervliegdekschip de afweer op een bepaald moment op. Simplistisch gedacht misschien, maar ook verre van ondenkbaar.

Dit artikel is onderdeel van de serie Autobahn Alert. Lees hier de voorgaande delen:

Achtergrond

Om te voldoen aan wet- en regelgeving rondom kansspelen zouden we graag eenmalig willen weten of je 24 jaar of ouder bent.