Review-roundup: hoe goed is de nieuwe Ford GT?

Als je Ford van één ding niet kunt beschuldigen, dan is het dat ze half werk van hun derde generatie GT hebben geleverd. In naam van de vooruitgang sneuvelde de V8, wat geenszins betekent dat de auto met zijn meer dan 650 pk ooit vermogen tekort komt. De droge specs en de hele run-up heeft u al kunnen lezen, dat gaan we niet herkauwen. De grote vraag is nu: wat vinden de experts ervan?

Vanochtend verdween het embargo op de Ford GT en meteen stroomden de reviews binnen. Natuurlijk kan je je pas echt over langere termijn een mening vormen in een setting waarin niet alles door Ford zelf tot in de puntjes is geregeld, maar zo werkt het niet. Aan de hand van een dagje rijden moet het journaille een mening vormen, die voor de verkoopcijfers in dit geval niet heel relevant is: bij de GT overtreft de vraag het aanbod (1.000 exemplaren in 4 jaar tijd) toch wel. Ook al kost de auto met grofweg een half miljoen euro meer dan praktisch elke moderne supercar.

Wat de GT gemeen heeft met de oer-GT40: hij is primair ontwikkeld om mee te racen. Vorig jaar boekte Ford op Le Mans een 1-3-4 in de GTE-klasse (met een Ferrari er tussenin), precies 50 jaar nadat Bruce McLaren en Chris Amon met hun 7.0 V8 Ford GT40 in Frankrijk Ferrari in het hemd zetten. De straatversie die op de moderne GT volgt is met 41,8 inch slechts 1,8 inch (een kleine 5 cm) hoger dan de GT40. Veel ruimte heb je er dus niet in.

Naast de enorme hoeveelheid PR die het oplevert, heeft Ford met de GT nog een groot voordeel: met een dergelijk topmodel heeft Ford meteen een testlab om technologieën op termijn door te voeren naar de lager geplaatste modellen. Maar genoeg gepraat, de reviews:

Autocar is onder de indruk van de prestaties van de auto, maar mist de feedback die het bij merken als Porsche en Aston Martin meer heeft. De auto heeft 'phenomenal mechanical grip limits, absence of roll, and [..] slightly over-servoed brakes', maar betrekt de bestuurder tegelijkertijd minder goed bij het rijden dan de concurrentie.

Desalniettemin krijgt Ford respect door als bouwer van alledaagse auto's plotseling met een loeidure supercar op de proppen te komen: "it’s not one of the world’s greatest road cars; but it’s pretty damned good on the road, absolutely superb on a track and immensely desirable while coming from people who usually bring you superminis. What a wonderful thing."

Vooral lekker track days mee bezoeken dus. 4,5 reeten sterren

De Amerikaanse kracht van de GT gaat wellicht in esthetisch opzicht aan de de stiff upper lip Britten verloren. Het uiterlijk wordt omschreven als "Ford's GT has all the sophistication of a boxer's clenched fist bedecked with knuckle-duster rings and a couple of jail tattoos."

Maar het gaat om het innerlijk, nietwaar? En dat is kennelijk goed genoeg om de volle mep aan puntjes te vergaren: "Surpassing even the most optimistic hopes for the car, Ford has created a racer for the road, but not so terrifying that even a merely competent driver can't appreciate. This is the first of a new breed of supercars with racing-style aerodynamics, but from outside and behind the wheel it's still recognisably a Ford, which is major triumph for the team that built it. A brilliant car and a great talisman for the blue oval."

5 reeten sterren.

Ook bij Top Gear is het oordeel eenduidig: waar Ferrari/McLaren/Lamborghini scheurijzers maken die ook nog eens aangenaam zijn op 's Heeren wegen, daar is de Ford GT meer racy en Spartaans: "It’s utterly, I suspect purposely, impractical which serves to remind you that it’s all about the driving". Ford maakt geen allemansvriend, dus deal with it. En als je tere billetjes niet tegen stugge veren kunnen, dan koop je maar een oude Citroën.

Hoewel de 3,5 V6-motor niet de opwindendste is die de tester ooit aan de tand heeft gevoeld, wordt de focus op aerodynamica erg gewaardeerd. In plaats van gewoon weer voor een V8 te gaan en de oerfans blij te maken is Ford gaan downsizen om zo tot de vorm te komen die de auto nu heeft. Rank, en met een hevig accent op aero.

"[..]the engine isn’t that charismatic or exciting to use, but there’s no denying the force it offers. Just know that you’ll get your kicks through your touch points not your ears. And if it didn’t have this engine, if it had a V8, the packaging would be different and the GT wouldn’t have its USP. [..] 'one of the best handling cars in the world right now.'

Lees de hele review hier.

Dan de eerste publicatie die niet de oceaan over hoefde te vliegen voor de persintroductie in Utah, Car and Driver. De Yannks merken terecht op dat het dankzij de wespentaille van de auto eigenlijk alleen goed toeven is als je er zonder passagier in zit, maar soit. 

Over de rijdynamiek: "the GT swallows curbs and camber changes with sang-froid, the roll and body motions minimized but not choppy." Tegelijkertijd is de auto niet helemaal fool proof of vergevingsgezind: "the GT has so much power and such a relatively light curb weight of about 3250 pounds, ideally distributed, that it easily overdrives its front tires. In clumsy hands it behaves clumsily." Handle with care.

Is de auto tot slot geschikt als comfortabele straatauto? Nah, son. "Without helmets to muffle the noise, however, the GT’s cabin is downright loud, the exhaust in certain gears at certain throttle positions turning painfully boomy. The seats with their weirdly tufted cloth inserts barely recline, and the passenger well has a big footrest across it that is just a bit too close to the seat for a comfortable leg stretch. The “trunk” is a joke, filled to capacity by two rolled-up windbreakers. The new GT is gorgeous garage candy for a lucky few, but unlike the last GT, it won’t be much fun on a long club rally." Dat krijg je als je een raceauto voor de straat maakt, met de vorige GT werd niet professioneel geracet. 

Gehele review hierrrr.