RIJTEST: BMW 440i xDrive Gran Coupé

Tussen alle X-modellen heeft BMW de laatste jaren ook de Gran Coupés en de Gran Turismo’s toegevoegd. Het maakt de line-up niet overzichtelijker, daarom probeerden we er één uit: de 440i Gran Coupé.

Zoals gebruikelijk bij demo-auto’s heeft BMW met een zwarte marker alle vinkjes van de optielijst ingekleurd bij deze 440i Gran Coupé xDrive. Het gevolg is een prijzige, maar heerlijk luxe auto. Daarbij mogen we de mensen van BMW complimenteren met het (bijna) precies goed vinken bij de vakjes voor kleur in het ex- en interieur. Natuurlijk, we kunnen twisten over smaak, maar metallic donkerblauw (Tansanitblau metallic) staat de auto echt goed en ook het honkbalhandschoenkleurige leer (BMW Individual leder Goldbraun/Schwarz) kan ons wel bekoren. Misschien had er iets minder Hermès-oranje door de verf van het leder gemengd kunnen worden, maar voorlopig houden we deze auto graag nog even. 

De dikke optielijst betekent ook dat alle M-accessoires aan de auto zijn gehangen. Dat is op zich niet erg, maar het zorgt voor wel heel veel M-logootjes aan de binnen- en buitenkant - tot en met de velgen aan toe. De insignezee maakt dat de auto nogal hard schreeuwt dat hij heel hard wil rijden: ‘Kijk, ik ben een M440i’. Maar dat model bestaat helemaal niet en het is helemaal niet nodig.

Aan de buitenkant is het toch een Gran Coupé, een vierdeurs met een aflopende daklijn. Het oogt sportief, maar het is vooral een gezinsauto voor de zakelijke leaserijder. Niets mis mee, maar de sportiviteit die hij dankzij de M’etjes uitstraalt komt er niet helemaal uit. De motor is een drieliter zes-in-lijn met een trits turbo’s zodat de 40 uit 440i niet gelogen is, want op cilinderinhoud had de auto vroeger 430i geheten. Het resultaat van de turbo's is 326 pk bij 5500 tpm, 450 Nm vanaf 1380 tpm, en een topsnelheid van 250 kilometer per uur. 

Het aansnijden van bochten gaat met een precisie die je van BMW mag verwachten. Toch is het een beetje een merkwaardig model. We kunnen niet echt wennen aan de coupés die tegelijkertijd een gezinsauto proberen te zijn. Natuurlijk is een gewone 440i Coupé niet handig als je kinderen achterin moet laden, maar zo onsportief oogt een 3 Serie toch niet? Blijkbaar deelt leaserijdend Nederland onze mening niet, want de Gran Coupés worden jaarlijks met duizenden tegelijk op de weg gezet. 

Laten we ophouden over de buitenkant en achter het stuur gaan zitten. Het interieur is helemaal wat je van een BMW verwacht: iDrive-knop in het midden en een groot touchscreen in de middenconsole. De digitalisering loopt door in het dashboard zelf: de meters zijn allemaal televisieschermpjes. De stoelen zitten goed en zijn elektrisch verstelbaar, helaas mist de massagestand op de voorstoelen. Wel zit er stoelverwarming in, zelfs op de achterbank.

Over die achterbank gesproken: qua beenruimte kom je er prima in, centimeters voldoende. Je hoofd kan je echter een stuk minder makkelijk kwijt. Enerzijds is de aflopende achterkant schuldig aan het feit dat iemand van 1,86 meter niet echt plezierig achterin zit. Het komt ook omdat deze auto een elektrisch schuif-/kanteldak heeft. Die optie snoept altijd een aantal centimeters van de hoofdruimte op. Kortom: achterin is voor de kinderen, je voetbalteam past er minder soepel in.

Vooruit, we gaan rijden. De automatische versnellingsbak flitst soepel door de verzetten en de zescilinder voelt prettig. Voor zo'n grote motor voelt het geheel eigenlijk nooit echt flitsend aan. Ook in de sportstand niet. Begrijp ons niet verkeerd: de auto rijdt fantastisch, maar met de vele M-plaatjes erop hadden we wat anders verwacht. Dezelfde motor in de 140i voelde totaal anders aan, maar goed, dat is dan ook een veel kleinere auto. De acceleratie naar 100 kilometer verloopt in 5,0 seconden. Snel, flitsend snel eigenlijk, maar toch voelt het niet zo.

We rijden door het waterrijke gebied tussen de bloembollenvelden van Lisse en de meren rond Uithoorn en Amsterdam. De rivierdijkjes kronkelen en zijn uitnodigend voor wielrenners, maar ook een BMW 440i Gran Coupé voelt zich er uitstekend thuis. Het stuurwerk is precies en het is aardig om te voelen dat de besturing zich in de SPORT-modus wat zwaarder laat bewegen. De vering is ook harder afgesteld, maar nog steeds comfortabel. 

Het overschakelen naar de SPORT-modus vanuit de standaard-ingestelde COMFORT-stand gaat met minder spektakel gepaard dan in bijvoorbeeld de M140i en de M550i die we onlangs beide aan de tand voelden. Waar de als M verkochte modellen meteen terugschakelen en wat meer herrie in het interieur laten klinken, gebeurt er in de Gran Coupé opmerkelijk weinig. Je ziet het op het dashboard, en uiteraard voel je de vering en de besturing aanpassen: de modus is wel echt.

De kop boven deze alinea zal waarschijnlijk niet iedereen aanspreken. Deze Gran Coupé is een heerlijke rijders- en reisauto, maar de hebberigheidsklieren worden niet bij de hele redactie gekieteld. De versie zonder de achterdeuren zou meteen mogen blijven. Voor het geld van deze extreem volgehangen 440i Gran Coupé (€108.837) heb je ook een M2 (en nog ruim tienduizend voor wat accessoires). Wij zijn gewoon nog niet volwassen genoeg voor een sportieve familiewagen, maar dit doet niets af aan het feit dat coupé-met-vier-deuren-liefhebbers weer uitstekend wordt bediend door BMW.