Open Pijpen: zei iemand Morris Mini Cooper S?

Deze Boche-rijke maaltijden van Coopers tijdens de Monte Carlo Rally's in de zestiger jaren stoorden de Fransen niet. Dat hun Renaults, tot Alpine's toe, hun Simca's en bovenal hun geliefde Citroën DS19&21s eveneens werden verzwolgen was daarentegen wel erg merde.

Na twee Monte Carlo Cooper zeges op rij, door een 1071 cc S in 1964, en een 1275 cc S in 1965, werd het drietal Coopers dat in 1966 als nummer een, twee en drie over de Monte Carlo finish kwam de Fransen teveel, en werden ze met vuil spel gediskwalificeerd om een DS te laten winnen. Het werd bijna een "We'll fight them on the beaches".

Wellicht voorkwam een nieuwe Cooper Monte Carlo overwinning in 1967 verdere escalatie, en werd de entente weer enigszins cordial.

De oude originele Mini, geesteskind van Sir Alec Issigonis, aan extra pk's geholpen door Sir John Cooper, blijft een verbazingwekkende Monte Carlo-winnaar gezien het ook voor die tijd nogal bescheiden vermogen van Cooper versies. Van een tamme 55 pk uit 997 cc blokken via 65 pk voor zeldzame hoogtoerige 970 cc exemplaren tot de 70 pk van 1071 cc en 76 pk van de seriesluitende 1275 cc versies. Met deze vermogens verlieten ze in standaard trim de fabriek.

Is John Cooper de bekendste die er aan frunnikte, het oude Britse A-serie ijzer uit de oer-Mini, voor sommigen de enige echte, blijft iets waar tallozen niet af kunnen blijven. Met zo'n beetje elke cilinderinhoud sinds de eerste 803 cc metende uit 1951 is geëxperimenteerd. Veel meer cc's dan voor de al erg uitgeholde 1480 cc versies zijn niet te vinden. Er zit wel ruim voldoende potentie in om het soort vermogen te leveren dat nodig is om de eens magische grenzen te overschrijden. Standaard Mini versies haalden nimmer de 100 mijl, noch wilden de 0-60 mijl binnen tien seconden ooit lukken.

Tenzij er geblowd werd. Wat alleen de kleine oplage van een ietwat obscure E.R.A Mini Turbo rond 1990 deed. De 95 pk hiervan maakten ze goed voor een 0-100 in 8,3 seconden, met een top van zo'n 185 km/u. Gelukkig voor Frankrijk scheuren de meeste ERA's in Japan rond. Waar het alleen "たわご" (merde) klinkt als ze niet willen.

Geschreven door Michiel Mans, senior autoliefhebber met ongekend veel autokennis. Opent hier wekelijks het Open pijpen-debat.