Het is erg gevaarlijk om in een Nederlandse publicatie iets positiefs over Lewis Hamilton te zeggen, maar we gaan het toch doen. Want wanneer Hamilton goed is, is hij ook echt heel erg goed.
Er zijn best wel een paar races geweest dit jaar waarin hij dat heeft laten zien. In Canada klom hij gestaag op en was hij op koers voor een podium. Hij wist daarvoor Oscar Piastri in te halen, al had McLaren waarschijnlijk de betere auto op dat moment. Al verloor Hamilton dat podium uiteindelijk aan teamgenoot George Russell, het was toch een sterke prestatie.
Net als dat het ook een sterke prestatie was in Spanje, waar hij het hoofd koel hield in verraderlijke weersomstandigheden en zijn eerste podium van het jaar wist te behalen. Of in Hongarije, toen hij een sterk staaltje verdedigen liet zien tegen Max Verstappen en uiteindelijk zijn 200e podium uit zijn carrière veroverde.
En dan zijn er natuurlijk nog de races die hij heeft gewonnen. Hamilton is bizar genoeg de enige coureur behalve Verstappen die dit jaar meer dan één race heeft weten te winnen. Goed, zijn overwinning in België was een gelukstreffer doordat Russell werd gediskwalificeerd. Maar dat doet niets af aan het feit dat Hamilton wel een flink gat dicht wist te rijden aan het einde van de race en Russell erg hard liet werken voor die eerste plek. Maar zijn overwinning in Silverstone, dat was echt een geweldige prestatie. Team en coureur maakten de juiste keuze waar de concurrentie dat zeer zeker niet deed. Hamilton ging zijn teamgenoot voorbij met simpel gemak, liet Lando Norris ver achter zich, en wist een aanstormende Verstappen op afstand te houden om zijn eerste overwinning in bijna duizend dagen veilig te stellen. Dat was gewoon een erg goede prestatie.
Dat komt wel met een kanttekening
Maar om nou te doen alsof Hamilton in absolute topvorm is dit jaar… Voor het grootste deel van het seizoen liep hij achter op Russell, zowel in de kwalificatie als qua punten. Sterker nog, Hamilton ging Russell pas voorbij in het klassement na de Grand Prix van Groot-Brittannië. Hamilton won die race en Russell viel uit met een mechanisch probleem. Dat was het eerste moment dit jaar dat Hamilton boven Russell stond in het kampioenschap: na ronde twaalf van de veertien die we nu hebben gehad.
In de eerste races van het jaar was de Mercedes ook gewoon geen goede auto. Maar Russell wist daar veel beter mee om te gaan dan Hamilton. En Hamilton kon er heel, heel slecht mee omgaan. Hij greep elke gelegenheid aan om te klagen over de auto en vaak ook over het team. Het is het soort gedrag waar Hamilton zich vroeg in zijn carrière actief tegen afzette. In die eerste jaren was Hamilton het schoolvoorbeeld van hoe je goed met je team om moet gaan. Daar was dit seizoen niets meer van terug te zien. Tenminste, niet in de eerste fase van het seizoen. En zijn overstap naar Ferrari sprak waarschijnlijk boekdelen in dat opzicht.
In die eerste fase leek het er oprecht op dat Hamilton het kwijt was. Russell deed het beter, de andere topteams deden het beter, Oliver Bearman deed het zelfs beter, en Hamilton’s gedrag was niet het soort gedrag dat past bij de meest bekroonde coureur in de geschiedenis van de sport. Maar zodra de auto het beter deed leek er toch iets te klikken bij Hamilton en liet hij weer de ijzersterke prestaties zien die we van hem gewend zijn. Maar door zijn acties op en naast de baan in die eerste fase, verliest Hamilton toch behoorlijk wat in zijn beoordeling voor dit seizoen.
Cijfer: 8/10