Coureursrapport 2024: George Russell

Hij staat misschien niet zoveel in de schijnwerpers dit jaar, maar stiekem heeft George Russell een ontzettend goed seizoen. Om dat even te illustreren: zijn slechtste finish dit jaar (sprints niet meegerekend) is een achtste plek in Miami en Hongarije.

Wat ons betreft liet Russell zijn beste prestatie tot nu toe in België zien. Op een circuit waar iedereen zijn banden aan gort reed, wist Russell ze lang genoeg in leven te houden om met een één-stop-strategie uit te kunnen komen. In een zinderende slotfase reed hij toen naar de finishlijn. Een aanstormende Lewis Hamilton op versere banden kon hem niet voorbij. Een snel naderende Oscar Piastri - die zijn kans schoon zag - kon hem niet voorbij. Het was een geweldig resultaat… dat helaas nietig verklaard werd door de FIA, die Russell diskwalificeerde voor een te lichte wagen. En even voor de helderheid: dat mindere gewicht zou Russell hooguit een paar honderdsten per ronde hebben opgeleverd. Dat was niet waardoor hij de race won.

Het was ook bepaald niet de enige goede prestatie van Russell dit jaar, al geldt bij de andere gevallen dat hij ook wel een beetje mazzel had. Maar goed, dat is nou eenmaal de aard van de Formule 1. In Oostenrijk won hij de race nadat Verstappen en Norris elkaar eruit tikten. Misschien niet helemaal een eigen prestatie, maar Russell stond daar wel gewoon klaar om de kans te grijpen als die zich voordeed. Hetzelfde valt te zeggen voor de Grand Prix van Monaco. Verstappen op versere banden en met een extra pitstop kon Russell niet voorbij. Kwam dat doordat Monaco te krap is? Ja, voor het grootste deel wel. Maar opnieuw: Russell had wel gewoon het betere resultaat in de kwalificatie en stond dus op de juiste plek om zijn positie te verdedigen.

Een paar teleurstellingen

Toch valt er ook op Russell genoeg aan te merken dit jaar. Het meest opvallende resultaat in die categorie kwam uit Australië. Met nog maar één ronde te gaan, zat Russell vlak op de hielen van Fernando Alonso. Alonso verdedigde met hand en tand en dat werd Russell net wat te veel. Hij moet corrigeren, raakte de muur, en liep zo kostbare punten mis in een race waarin zijn teamgenoot ook al uitgevallen was.

De FIA legde de schuld voor het incident bij Alonso neer, al gaf Russell zelf ook wel toe dat hij daar beter op had moeten reageren. Zo’n zelfde iets gebeurde in Hongarije: Russell viel in de eerste ronde van de kwalificatie uit doordat hij geen extra ronde reed toen dat wel heel hard nodig was. Dat was overduidelijk een fout van het team, maar Russell trok ook zelf het boetekleed aan.

En dan is er nog Canada. Na een reeks aan matige resultaten van Mercedes (het beste tot dan toe was de P5 van Russell in Monaco), slingert Russell zijn auto ineens op pole. Met exact dezelfde tijd als Verstappen had gezet. Een geweldig resultaat. Maar in de race zelf zakte Russell toch weer terug. Op een bepaald moment lag hij zelfs zesde. Maar toen vocht hij zich op fenomenale wijze toch weer naar voren om uiteindelijk het eerste podium van Mercedes van het jaar te veroveren.

Conclusie

Canada is waarschijnlijk de beste samenvatting van dit seizoen van Russell. Geweldige prestaties, afgewisseld met wat teleurstellende vertoningen. Zijn pieken zijn erg hoog, maar ze zijn ook zeldzamer dan zou moeten.

Maar de belangrijkste graadmeter van Russell dit jaar is niet in één resultaat samen te vatten. Daarvoor moet je namelijk naar zijn hele eerste helft kijken. Russell stond namelijk bijna de hele tijd voor zijn teamgenoot Lewis Hamilton. Pas na de race op Silverstone ging Hamilton hem voorbij in het klassement. Russell kon gewoon beter overweg met de auto toen die nog niet zo goed was en sindsdien heeft hij bewezen ook dezelfde geweldige prestaties te kunnen leveren nu de auto wel weer mee kan doen voor de winst.

Cijfer: 8.2/10