Royals op de racebaan: vijf prinsen met een carrière als coureur

Dat motorsport een beetje een rijkelui clubje is, weten de meeste fans inmiddels wel. Iedere coureur die het tot de Formule 1 hoopt te schoppen, moet vooral een flinke portemonnee meebrengen anders kan hij het wel vergeten. Maar zelfs binnen die elitaire groep, is er nog weer een subcategorie van mensen die wel een slagje rijker zijn. Er zijn namelijk aardig wat leden van koningshuizen geweest die ook achter het stuur van een raceauto zijn gekropen.

Prins Bira

Prins Birabongse Bhanudej Bhanubandh van Siam, beter bekend als Prins Bira, was een lid van de Thaise koninklijke familie. Zijn vader was de jongere broer van de kroonprins, dus Bira was nooit echt onderdeel van de troonopvolging. Daarom richtte hij zich volledig op zijn andere passie: racen.

Bira was nog best een prima coureur ook. Van 1936 tot 1948 won hij een flink aantal races en competities. En in 1950 vereeuwigde hij zichzelf in de geschiedenisboeken van de motorsport: hij stond namelijk aan de startlijn van de allereerste Formule 1-race ooit. Bira nam deel aan de eerste vijf seizoenen van de Formule 1. Zijn beste resultaat was een vierde plek in de Grand Prix van Zwitserland in 1950 en de Grand Prix van Frankrijk van 1954. Na vijf jaar hield hij het voor gezien, maar het racen bleef toch een beetje in zijn bloed zitten. In 1978, op 64-jarige leeftijd, deed hij nog mee aan een speciale Race of Giants, waar hij het opnam tegen Formule 1-kampioenen en andere motorsport legendes.

Ferdinand van Habsburg

Van iemand uit het verre verleden naar iemand uit het heden. Prins Ferdinand Habsburg komt uit het aloude adellijke Huis Habsburg-Lotharingen, dat decennialang over het Heilige Roomse Rijk regeerde. Van die macht is tegenwoordig niets meer over, en de regering van Oostenrijk erkent de autoriteit van de familie niet, maar de status blijft nog wel doorleven. De ‘kroonprins’ van de familie, prins Ferdinand, houdt zich dan ook vooral bezig met racen.

Net als Prins Bira doet hij het ook best prima achter het stuur. Ferdinand komt vooral uit in het World Endurance Championship. In 2021 won hij daar de titel na in datzelfde jaar de 24 Uur van Le Mans te winnen. Met titels in de Europese Le Mans en Aziatische Le Mans kampioenschappen, heeft Prins Ferdinand een prima race-CV. Dit jaar doet hij weer mee in het WEC, maar door technische problemen met zijn Alpine en doordat hij twee races niet meedeed staat hij momenteel slechts vijftiende.

Prins Albert van Monaco

Wie de Formule 1 Grand Prix van Monaco wel eens heeft gezien, heeft ongetwijfeld opgemerkt dat de Grimaldi’s samen met de coureurs op het podium staan. Zeker dit jaar, toen lokale held Charles Leclerc de race won, vierde Prins Albert van Monaco maar al te graag feest met de winnaar.

Albert is een groot fan van racen. Omdat hij, in tegenstelling tot Bira en Ferdinand, daadwerkelijk een vorst is met alle verantwoordelijkheden van dien, heeft hij niet bijzonder veel kunnen racen. Maar dat betekent niet dat hij het niet heeft geprobeerd. In 1985 nam hij deel aan de Dakar Rally. In de langste fase van het drie weken durende evenement, viel de prins helaas uit. Zijn Mitsubishi kreeg motorproblemen op slechts achttien kilometer afstand van de rustpost die dag. Had hij dat punt bereikt, dan had hij in alle rust zijn auto kunnen repareren en het evenement misschien wel uit kunnen rijden. Sindsdien heeft Albert zich niet meer gewaagd aan het racen, al laat hij wel graag raceauto’s bezorgen bij zijn paleis in Monaco.

Prins Leopold van Beieren

Prins Leopold is een afstammeling van het koninklijke huis Von Wittelsbach en heeft de laatste Habsburg keizer en het Britse koningshuis in zijn stamboom zitten. Aangezien het Koninkrijk van Beieren niet langer meer bestaat heeft hij geen formele macht in de regio, maar opvallend genoeg zit hij nog wel in de troonopvolging van Portugal. Lang leve de complexe koninklijke stambomen.

Leopold heeft een zeer respectabele carrière in sportwagens en touringcars achter de rug. Hij heeft onder andere meegedaan aan het Japanse Touringcar Kampioenschap, de Super Tourenwagen Cup, DTM, de 24 Uur van Le Mans, en de Bathurst 1000. In die laatstgenoemde werd hij tweede in zijn categorie, in een auto die hij deelde met Formule 1-kampioen Denny Hulme. Het was een vrij opmerkelijke race, want op een bepaald moment reed Leopold maar met drie wielen. Hij had ook een camera in zijn auto zitten en had regelmatig contact met de TV-zender die de race uitzond. Memorabele quote: “Ik vermaak me prima in deze race.”

Prins Carl Philip van Zweden

Leopold is toevallig ook de peetoom van Carl Philip van Zweden, die zelf ook graag achter het stuur van een raceauto zit. Bij zijn geboorte was hij nog de kroonprins van Zweden, maar door een grondwetswijziging datzelfde jaar is hij nu vierde in de troonopvolging. Daarom hoeft hij zich ook niet zo druk te maken om zijn formele taken en kan hij zich met het racen bezighouden.

De races waar Carl Philip aan meedoet zijn misschien niet zo prestigieus als Dakar of de 24 Uur van Le Mans, maar zeker niet minder indrukwekkend. Sinds 2008 doet prins Carl Philip mee aan de Scandinavische Porsche Carrera Cup, een van de vele Porsche competities wereldwijd. Ook heeft hij van 2013 tot en met 2016 meegedaan aan het Scandinavische Touringcar Kampioenschap. Zijn beste resultaat in die serie was een tiende plek in het kampioenschap.

Jonkheer Carel Godin de Beaufort

De Nederlandse koninklijke familie heeft nooit meegedaan aan race-competities, maar een lid van een Nederlandse adellijke familie zeer zeker wel. Jonkheer Carel Pieter Antoni Jan Hubertus (Carel) Godin de Beaufort was de eerste Nederlander die meedeed aan de Formule 1. In 1957 reed hij voor het eerst een race in de competitie, al reed hij opvallend genoeg niet in een Formule 1-auto, maar in een Formule 2-auto. De regels waren vreemd in de jaren ‘50. Het resultaat laat zich dan ook voorspellen: hij werd één-na-laatste en eindigde ruim 20 minuten achter de winnaar.

Maar De Beaufort zat eigenlijk vooral voor de lol in de auto. De Porsches waarmee hij deelnam waren geen officiële modellen samengesteld door een gespecialiseerd team, maar gewoon zijn eigen persoonlijke auto’s. Hij reed altijd zonder schoenen. En in één race droeg hij een Beatles-pruik in plaats van een helm. Hij liet zich dan ook door niets en niemand tegenhouden. Een week na een ernstige crash stond hij vrolijk weer aan de startlijn, ook al was zijn auto total loss. Hij verkocht zelfs veel van zijn adellijke bezittingen om zijn carrière te blijven financieren.

En het was nog best een succesvolle carrière ook. De Beaufort scoorde in vier verschillende F1-races en won zijn klasse in de 24 Uur van Le Mans van 1957. In 1964 rijdt hij een training voor de Grand Prix van Duitsland op de beruchte Nürburgring. Het is een circuit waar twaalf jaar later F1-legende Niki Lauda bijna in een vlammenzee om het leven zou komen. Maar het woord “bijna” was De Beaufort helaas niet gegund. Zijn auto schiet van de baan en raakt de bomen die langs het circuit staan. De Beaufort zelf wordt uit de auto geslingerd en loopt ernstige wonden aan zijn hoofd, handen en benen op. Hij is meteen verlamd. Een dag later, in het ziekenhuis van Koblenz, wordt hij dood verklaard.