CDA opent aanval op roken in auto met kinderen erin

Als u ergens tussen de 30 en 40 jaar of ouder bent, dan heeft u de manier waarop rokers al dan niet worden geaccommodeerd gedurende uw leven flink zien verschuiven. De westerse samenleving is strenger geworden tegenover de roker, en ook onze opvattingen van wat al dan niet kan zijn veranderd. Vroeger had je rookcoupés in de trein, stond er op de werkkamer in het kantoor een asbak op tafel, en was het doodnormaal dat overal waar je uitging een sigaretje werd opgestoken, of dit nou in een kroeg of op de dansvloer van de discotheek was.

Roken in de auto was vroeger ook heel gewoon, ook als je kinderen op de achterbank zaten. Ondergetekende heeft het nog meegemaakt (en leeft nog steeds, zoals u ziet), maar vraag de ouders van toen of ze dat nu nog steeds zouden doen, en het antwoord zal in het gros van de gevallen een volmondig 'nee' zijn.

U snapt het punt waar we met deze enigszins uitgebreide inleiding naartoe willen: roken in de auto waar je kinderen bijzitten is tegenwoordig nauwelijks nog een issue. We hebben geen cijfers paraat, maar durven het wel aan om te stellen dat niemand met een beetje gezond verstand dit nog doet.

Als gezegd, de discussie over het al dan niet bij wet verbieden van roken in de auto met kind(eren) wordt in de westerse wereld al zo lang als wij ons kunnen heugen gevoerd. De ene keer duikt het op in Groot-Brittannië, dan weer in België, en nu in Nederland. Het CDA heeft besloten dat nu een goed moment is om deze kwestie te agenderen, en grijpt (nog) niet naar een wettelijk verbod, maar wil een - o, gruwel - bewustmakingscampagne. Hallo, 1950!

CDA-Kamerlid Anne Kuik (1987) gaat in het AD vol op het emotie-orgel [start vioolmuziek]: "Het gaat om onze volgende generatie, een kwetsbare groep die zichzelf hier bovendien niet tegen kan wapenen. Roken in het bijzijn van kinderen is niet normaal". Ja, Anne, denk je dat mensen dat anno 2018 nog niet weten? Roken is in elke openbare ruimte verbannen, de pakjes sigaretten staan vol met schokfoto's, en ieder weldenkend mens blaast zijn rook niet in het gezicht van een kind uit. De mensen die dit nog niet doorhebben ga je ook niet bereiken met je campagne.

Daarnaast kan je er vergif op innemen dat een campagne wordt gevolgd door wetgeving, want wat zijn regels als je ze niet kunt handhaven? Maar handhaving is hier een heikel punt. Aan slechts een paar procent van alle in Nederland uitgeschreven bonnen komt een surveillerende agent te pas, we zien liever dat die geringe mankracht zich concentreert op gedragingen die daadwerkelijk de verkeersveiligheid in gevaar brengen (hoi, smartphone!), en niet op het handhaven van betuttelende overheidsregeltjes. Als je besluit een sigaret op te steken in een kleine ruimte waar je kind bij is, dan keuren we dat af, maar for the love of god: blijf daar als overheid ver vandaan met je infantiele verbiedreflex. We snappen dat ook individuele Kamerleden willen scoren in de media, maar ga wat nuttigs doen. 

Volgende week: een politieke partij lanceert een plannetje voor een rookpolitie, die in samenwerking met bureau Jeugdzorg achter de voordeur gaat controleren of ouders wel netjes op hun balkon gaan staan als ze een sigaretje roken.