Autobahn zoekt uit: wat is een shooting brake

Tegenwoordig zijn er meerdere fabrikanten die hun modellen met de naam shooting brake bestempelen en er lijkt geen echte lijn in te zitten. De enige overeenkomst is dat ze allemaal een lange daklijn en een klep aan de achterkant hebben. Maar waarom raken bepaalde autoliefhebbers dan zo opgewonden over het feit dat een shooting brake ook echt aan specifieke eisen moet voldoen. Tijd om uit te vinden of we hier met keiharde feiten, of een in de wereld geholpen fabeltje te maken hebben.

Laten we beginnen bij het begin. Volgens velen is de shooting brake ooit in Engeland ontstaan als een verruimde wagen voor de jacht. Omdat er wapens, honden en allerlei afgeschoten dieren vervoerd moesten worden, werd de daklijn van bestaande en vooral prestigieuze tweedeurs auto's verlengd. Omdat dit vaak in de rijkere sferen plaatsvond, begonnen duurdere automerken hun luxe en verruimde wagens zelf zo te noemen om op die markt in te spelen.

Om het allemaal wat moeilijker te maken waren mensen het er toen al niet over eens hoe een shooting brake er precies uit moest zien. Alleen op praktisch gebied was er een lijn getrokken. In sommige gevallen werden safari-jeeps ook shooting brakes genoemd omdat ze mensen en wapens tegelijk konden vervoeren. Iets wat van origine natuurlijk de term definieerde, maar allerminst voldeed aan een aangepaste luxe Engelse bak. Nog moeilijker wordt het als je bedenkt dat die safari-jeeps vaak waren uitgerust met doeken die als dak, ramen en deuren dienst deden. Wanneer dit over de auto gespannen werd, leek het toch weer wel op een verlengde auto met extra ruimte voor jachtspullen en dode dieren.

Vanaf de jaren zestig kwam de term shooting brake steeds vaker voor in stijlvolle, lage en sportieve auto's met maximaal twee deuren en de achterkant van een stationwagen. Meerdere experts uit die tijd beweerden dan ook dat de shooting brake in essentie een sportieve tweedeurs hatchback is. Een kruising tussen een volwaardige stationwagen en coupé als het ware. Deze trend ging tientallen jaren door bracht ons enkele prachtige en aparte wagens waaronder de BMW Z3 M Coupé, de Ferrari FF (of GTC4Lusso), de Volvo 1800 ES en de unieke Aston Martin Virage. 

Een issue dat we hiermee hebben is dat deze auto's niet meer voldeden aan het originele idee: een auto voor mensen die jacht gingen en daar de ruimte voor nodig hadden. Probeer jij maar eens een afschroten hert in een BMW Z3 M Coupe te proppen terwijl je wapens er ook nog bij moeten. Ging het hier dan al fout met de hele naam shooting brake, of moeten we gewoon accepteren dan de ingezette trend de nieuwe lijn is? Iedereen leek er in mee te gaan, dus daarom doen we voor de vorm ook gewoon mee. Hoewel het geen jachtauto meer was, was het nog steeds een luxeauto met een uitgebouwde achterkant. De insteek was veranderd, maar het idee van hoe een shooting brake eruit zag was bijna gedefinieerd.

Net als je denkt dat het duidelijk is wat een shooting brake is: een tweedeurs sportwagen met de achterkant van een stationwagen, begonnen enkele fabrikanten na 2000 weer roet in het eten te gooien. Mercedes speelde hierin wellicht de grootste rol. Ze kwamen met de CLS Shooting Brake. Een volwaardige stationwagen, maar met zulke sportieve lijnen dat het volgens hen toch een shooting brake was. Dodge gooide het zelfde idee in 2004 al in de lucht met de Magnum. En ze hebben een punt: in theorie zou je er een dood hert en wat wapens in kunnen vervoeren, maar aan de andere kant hebben ze meer dan twee deuren en zijn ze niet echt sportief meer. De laatste die een duit in het zakje doet is Peugeot met de 508 SW. Deze heeft voor het gemak ongeveer elke type-aanduiding meegekregen die ze in Frankrijk konden vinden.

Kortom: we hebben een poging gedaan om uit te zoeken wat een shooting brake precies is. We hebben veel gevonden, maar specifieke eisen waaraan voldaan moet worden, lijken niet te bestaan. Het is simpelweg een idee dat ooit ontstaan is en een naam gekregen heeft. Dat idee is door de tijd gevormd en gekneed door behoeftes waar fabrikanten en autobouwers op inspeelden. En dan komen we tot de conclusie dat een shooting brake op dit moment eigenlijk gewoon een stationwagen is, maar die een stuk lekker bekkende naam heeft meegekregen.