Duitse automakers kunnen naar het oosten gaan na Brexit

Duitse autolobbyisten blijven kolen op het vuurtje van de Brexit-angst gooien. Misschien, eventueel, twijfelachtig gaan ze wel naar Polen of Tsjechië na de echte Brexit. Het is alleen niet helemaal duidelijk aan wie het dreigement is gericht.

Na de Brexitstemming in juni zijn de autofabrikanten niet opgehouden met het benoemen van doemscenario's voor het Verenigd Koninkrijk, ondanks dat het allemaal enorm mee lijkt te vallen. Vandaag komt er weer een: misschien verplaatsen de Duitse autofabrikanten en toeleveranciers hun Britse vestigingen wel naar Oost Europa na de effectuering van Brexit. 

Of ze dat daadwerkelijk doen hangt af van de uitkomsten van de onderhandelingen aldus de dreiger, Matthias Wissman van de VDA, de vereniging van Duitse automobielindustriëlen. Als Groot Brittannië buiten de interne markt gaat vallen is dat voor de fabrikanten een potentiële ramp. Onderdelen die eerst de EU uitgevoerd moeten worden en dan als deel van een auto weer ingevoerd moeten worden, leveren een administratieve rompslomp op en de gestapelde invoerrechten maken alles duurder. 

De Duitsers wisten vorig jaar gezamenlijk 810.000 auto's naar het eiland te exporteren. Desondanks is de markt op het vasteland voor de gezamenlijke fabrikanten belangrijker. Als alles brexitsgewijs hard verloopt, dan zullen de Duitsers de Britten genadeloos laten vallen.

Ernstige dreigementen, maar tegen wie zijn ze gericht? Het is totaal niet in het belang van de Britten om de onderhandelingen die kant uit te laten lopen, maar de Brusselse raamambtenaren zijn vast niet onder de indruk van de Duitse dreigementen.

De illustratie bij het rampscenario is overigens helemaal lachwekkend. Als de Britten de Europeanen er niet van weten te overtuigen dat ze wel bij de interne markt moeten blijven, dan zou het met de Engelse auto-industrie wel eens net zo kunnen verlopen als met de Italiaanse. De spaghetti-autofabrikanten gingen in 20 jaar van een productie van twee miljoen auto's per jaar terug naar slechts 500.000 stuks per jaar. Mm, oké, maar de Italianen zitten toch al die tijd in de gemeenschappelijke markt? Dat had niets te maken met Itaxit toch?