Le Grand Rendez-Vous is retrotastisch

Wie C'était un rendez-vous uit 1976 nog niet gezien heeft, moet hier even klikken en over acht minuten verder lezen. De film, die wat ons betreft het hoogtepunt is van het pre-GoPro tijdperk, kreeg onlangs een remake van Claude Lelouch. De regisseur kreeg de vraag van Ferrari of hij met prins Albert II en Monegask Charles Leclerc een remake wilde maken. Zoals je kunt verwachten van een reclamefilm is het eindproduct wel wat erg feelgood, maar kijken we naar het filmwerk, dan is het wederom een meesterwerk.

Telefoon

Lelouch (inmiddels 82 jaar oud) koos ervoor de film te maken op mobieltjes. Dat betekent geen dikke camera's, geen extra belichting en geen moeizame apparatuur. Wie vervolgens kijkt naar de camerastandpunten en de cameravoering, krijgt absoluut een jaren zeventig vibe. Helaas geeft de opdringerige achtergrondmuziek ook zo'n vibe, zelfs een Louis de Funès-film van de Gendarmes heeft minder irritante muzak.

Ook enigszins jammer: het geluid van de Ferrari SF90 Stradale. De supercar uit Maranello klinkt erg gedempt in de video, alsof ze vergeten zijn om een microfoon (of een telefoon) bij de uitlaten op te hangen. Lecelrc bereikte een snelheid van 240 kilometer per uur, maar we horen er eigenlijk niets van.

Enfin. Het is een vermakelijke video, maar hij zal alleen in de klassiekerboeken terechtkomen vanwege de cast en de retrotastische vibe.