Sharon Dijksma schreeuwt tegen EU: wees streng voor auto's!

U moet de brief echt even lezen. Voor taalpuristen is de eerste alinea vooral smullen, alsof de docent klassieke talen een PPA uitlegt. Voor de rest is het een oproep aan twee EuroKameradKommissars om toch vooral strakke uitlaateisen (shitty pun intended) op te leggen. Dijksma beukt vetgedrukt door op de 50 gram/per kilometer-limiet. Die moet in realiteit echt gehaald worden. Ze (en dus Nederland) vindt dat verschrikkelijk belangrijk. Schone Sharon is met emissies bezig zoals de katholieke kerk met seks. 

Wat er werkelijk op het spel staat is het volgende: een autofabrikant die auto's produceert die minder dan 50 gram CO2 per kilometer uitstoten, krijgt zogenaamde supercredits. Die dingen zijn even geweldig als ze klinken. [Onze excuses aan eerbiedwaardige andersgelovigen, maar er komt weer een vergelijking uit de Moederkerk aan.] Supercredits zijn als aflaten: wie auto's weet te slijten aan mensen voor wie slapen en waken hetzelfde zijn, krijgt aflaten om echte auto's te bouwen. Dat is ook waarom Aston Martin ooit met die Cygnet of De Ontdekking van de Rijdende Afwasmachine kwam aanzetten.

Dijksma weet dat de autolobby die supercredits heeft afgedwongen en daar is weinig meer aan  te doen. Dus hamert ze erop dat die 50-gramsregel streng wordt nageleefd. Alles om de auto-industrie een hak te zetten. Auto's die brandstof verbruiken omdat mensen snel en luxueus van A naar Beschaving willen, juk! Want weet je wie ook brandstof gebruikte? Exact, Nelson Mandela.