De Audi RS7, voor als u een ongelooflijke zitplasser bent

Mannen mogen best huilen. Doen we zelf ook wel eens. Bijvoorbeeld om het tweede deel van Beethovens derde symfonie. Maar nooit om de Audi RS7.

De Audi RS7 is heel krachtig. Iets van zeshonderd pk onder de kap van een auto die even opvallend is als een hipsterbaard in de Marqt met een q. En wat doet een man als hij in zo'n beest zit? Masturberen? Tegen de bijrijder prestatiecijfers roepen? Tegen zichzelf 'feel the power' schreeuwen? Nee, huilen. Huil0n! Omdat je zo'n gevoelig yogaknotje bent. En je nooit eerder Italiaanse opera hebt gehoord en in films altijd ziet dat Julia Roberts or whoever the fuck moet huilen bij een Italiaanse aria. Ga! Weg!

Nog erger dan opera als achtergrondmuziek bij een emotioneel cliché, is wat Audi daarna doet: de muziek afbreken door een vrolijk upbeat-muziekje. Aangerand Omlijst met ludiek beeld ook nog. Alsof iemand Claudia de Breij's verzoek tot onderduiken op de begrafenis van je moeder zingt en dat die doodskandidaat vervolgens sfeer maakt door dat af te kappen met het introotje van Peppi en Kokkie. De zwartste dag kan altijd zwarter.

Slechte smaak, dat zou ook gewoon pijn moeten doen. Zoals quinoa giftig zou moeten zijn. Wij zijn even over de bril pissen.