Het Jordan F1 team had best een prima jaar in 1991. Het was pas het eerste jaar voor het team in de Formule 1, maar met tweederde van het seizoen achter de rug stond het team op de vijfde plek. En gezien het feit dat er dat jaar negentien teams meededen, was dat lang geen slechte prestatie.
Er speelde wel wat drama rondom coureur Bertrand Gachot. De Belg had in december een aanvaring gehad met een taxichauffeur in Londen. De ruzie liep uit de hand en Gachot bespoot de chauffeur met traangas. (Iedereen heeft wel een flesje traangas bij de hand toch?) Dat was nogal een probleem, want in de meeste landen is het verboden om traangas in je bezit te hebben. Zo ook in het Verenigd Koninkrijk. Gachot werd gearresteerd en moest vlak voor de Grand Prix van België voor de rechter verschijnen om zijn straf te horen.
Gachot en zijn teambaas Eddie Jordan gingen ervan uit dat hij het wel op zelfverdediging kon gooien. Ze rekenden op een boete, misschien een korte taakstraf of een weekje cel waarvan zes dagen voorwaardelijk. Ze waren zelfs zo zeker van hun zaak dat ze een trainingssessie op Monza hadden ingepland voor de dag na het proces.
Het pakte allemaal iets anders uit. De rechter achtte Gachot schuldig aan zware mishandeling en illegaal wapenbezit, en veroordeelde hem tot achttien maanden celstraf. Gachot ging nog tegen de uitspraak in beroep maar kon hoe dan ook niet deelnemen aan de Grand Prix van België.
ZIE OOK: Hoe goed ken jij de Grand Prix van België?
Een debutant in de auto
Jordan had dus ineens een coureur te weinig en moest snel op zoek naar een vervanger. Het team had geen reservecoureur klaarstaan, maar ze hadden wel goed contact met een jonge coureur uit het Sportscar Championship. Michael Schumacher had een week eerder een test uitgevoerd voor Jordan en manager Willi Weber zag zijn kans schoon. Zodra het nieuws over Gachot hem bereikte, greep Weber de telefoon om Jordan te bellen.
De Duitser garandeerde Jordan dat Schumacher het circuit van Spa-Francorchamps volledig uit zijn hoofd kende. In werkelijkheid had Schumacher nog nooit een meter gereden op het circuit. Jordan ging akkoord en zette Schumacher in de auto. Na de eerste paar rondes in de eerste vrije training vroeg Jordan of hij de bochten nog herinnerde, waarop Schumacher een beetje weifelend antwoordde. Zoals Jordan het in 2019 aan F1TV vertelde: “Ik vroeg hem: ‘Zeg, gekke vraag, maar eh… je hebt hier wel eerder geracet, toch?’ En hij zei: ‘Ehm, ja, ja, ik ben hier zeker eerder geweest’.” Dat was technisch gezien geen leugen, Schumacher liet alleen weg dat hij er alleen als toeschouwer was geweest.
Ter voorbereiding op de race zou teamgenoot Andrea de Cesaris Schumacher wat training en uitleg moeten geven. Maar De Cesaris was intussen druk bezig met zijn eigen contractonderhandelingen, dus hij had wel wat beters te doen dan een of ander jong broekie op sleeptouw nemen. Jordan schakelde daarom zijn oude vriend en Ferrari-coureur Jean Alesi in om Schumacher een beetje wegwijs te maken. Alesi ging akkoord en sprak met Schumacher af in een restaurant. Tijdens het gesprek was Schumacher echter zo enthousiast en onder de indruk van alles, dat hij volledig vergeten was om Alesi daadwerkelijk iets te vragen. Daarom moest Schumacher dus iets doen wat tegenwoordig heel normaal is: hij maakte een rondje over het circuit op zijn fiets om zo de baan wat beter te leren kennen.
Een sterke kwalificatie, een erg korte race
Het legde hem geen windeieren. Schumacher, die nog nooit eerder in een Formule 1-wagen had gezeten, kwalificeerde zich op zaterdag als zevende. Het was een van de beste kwalificatie resultaten van Jordan dat seizoen. De training was interessant, maar deze kwalificatie was simpelweg fenomenaal. Titel rivalen Ayrton Senna en Nigel Mansell startten vooraan maar niemand hield zich daar mee bezig. Alle aandacht ging uit naar de jonge Duitser die met twee uur ervaring zich in de top tien had gekwalificeerd.
Helaas houdt het sprookje daar op. Bij het ingaan van de vierde bocht tijdens de race vond Schumacher’s koppeling het wel mooi geweest. Schumacher parkeerde zijn auto vlak na de beruchte Eau Rouge bocht en mocht vanaf de zijlijn toekijken. Hij bleek het eerste slachtoffer van een enorme afvalrace te zijn: slechts elf van de dertig coureurs haalden de eindstreep. Schumacher’s teamgenoot De Cesaris leek op koers om een podium te behalen totdat zijn motor er de brui aan gaf. Alesi, Mansell en Alain Prost vielen ook allemaal uit met technische problemen en zelfs winnaar Ayrton Senna kreeg een serieus probleem met zijn versnellingsbak vlak voor het einde.
Maar die vroege uitvalbeurt bleek slechts het startsignaal te zijn voor de carrière van Michael Schumacher. De seconde dat Schumacher uitstapte, begon een wedstrijd onder de teams om zo snel mogelijk een gesprek met hem te kunnen krijgen. Iedereen buitelde over elkaar heen om hem een contract aan te bieden, een wedstrijd die uiteindelijk gewonnen werd door Benetton. Met Benetton won Schumacher twee titels en 22 races. In de jaren daarna plakte Schumacher daar bij Ferrari nog vijf titels en 75 overwinningen aan vast.
- NL Beeld / Avalon