Doodrijders Fleur vangen bot in hoger beroep

Vandaag diende een zitting in het hoger beroep van vader en zoon van Wijngaarden, die tijdens een met alcohol overgoten straatrace een onschuldig meisje van 19 doodreden. Het Hof was snel klaar met de ingediende verzoeken.

Voor het geval u het vergeten was, even een korte samenvatting: pa Walter en zoon Casper deden na een kroegbezoek met hun lease-Porsche en MINI een kleine race tegen elkaar, want dat is leuk. Vervolgens reed pa met 1,15 promille en ruim drie keer de toegestane snelheid vol in de Aygo van de nietsvermoedende 19-jarige Fleur, die op het verkeerde moment op de verkeerde plaats was. Ze werd zwaargewond in het ziekenhuis opgenomen, waar ze na twee weken bezweek aan de aangerichte schade. Pa Walter kreeg vier jaar cel, en ging in hoger beroep, want in een rechtstaat moet iedereen de kans krijgen zich onder zijn straf uit te wezelen .

In dit hoger beroep probeert de advocaat van de doodrijders Fleur postuum in diskrediet te brengen, door zich onder andere af te vragen of Fleur zelf misschien niet gedronken had, en zo nog een paar andere zaken aan haar grafsteen te smeren, in de hoop dat er iets blijft kleven en zijn cliënt er met een lagere straf af komt. Zojuist deed het Hof uitspraak in het tussenarrest, met de volgende resultaten:

  • een schouw is niet toegestaan
  • er wordt geen bloedtest gedaan op de stoffelijke resten van het slachtoffer
  • het inzien van telefoongegevens door de verdediging (om te kijken of Fleur belde t.t.v het ongeluk) is afgewezen
  • er komt - tegen de wens van de verdediging in - geen tweede regiezitting
  • er worden wél camerabeelden verstrekt aan de verdediging

Samengevat: het Hof gaat in geen enkel verzoek van de verdediging mee, afgezien van de camerabeelden. Een aardige score voor het rechtssysteem en de nabestaanden.

Wat wij ons verder afvragen: wat vindt mevrouw van Wijngaarden eigenlijk van het gedrag van haar echtgenoot en zoon? Zou ze zich terecht de ogen uit de kop schamen, of zoekt soort soort, en wandelt ze met een enorm slachtoffercomplex rond? En kan je je met zo'n familie nog vertonen in de lokale middenstand van Loosdrecht, als je je boodschappen doet? We mogen aannemen dat iedereen je met dergelijke bloedverwanten met de nek aankijkt...