Met vijf grote automerken en talloze industriële grootmachten en leveranciers gold Duitsland decennialang als een autoland pur sang. En waar auto's gebouwd worden, wordt geracet. In de Formule 1 schitterden sze Germans echter lange tijd door afwezigheid. Na de successen van Mercedes midden jaren vijftig ontstond een lange droogte.
Pas in 1994 kwam er de eerste rijderstitel voor een rijder uit het land van bier en bratwurst. Het debuut en het succes van Michael Schumacher ontketende een hype rond Duitse coureurs die zijn weerga niet kende. Pakweg dertig jaar later trekt de man die de rage destijds mogelijk maakte echter opnieuw aan de bel.
De hand van Haug
Schumacher's F1-debuut was voor een groot deel te danken aan Norbert Haug, hoofd van Mercedes Motorsport sinds 1990. De Duitser had als missie het merk met de ster weer op de kaart te zetten na het interne verbod op motorsport als gevolg van het drama van Le Mans 1955.
Als onderdeel daarvan werd een zoektocht gestart naar jong Duits talent om de raceafdeling aan te voeren. Het Sauber Mercedes Junior Team opereerde in de Group C sportscars, maar produceerde alsnog drie Duitstalige F1-coureurs: Heinz-Harald Frentzen, Karl Wendlinger en Schumacher.
Via de F1-teams van Sauber, McLaren en Brawn joeg Haug als motorleverancier de F1-rage in zijn thuisland nog meer aan. Na de titelwinst van Brawn was hij bovendien instrumenteel in de formatie van het Mercedes F1-team. Eind 2012 gaf hij het roer echter over aan ene Toto Wolff.
Terug bij af
Na al het succes van Schumacher, Sebastian Vettel, Nico Rosberg en Mercedes is Duitsland in 2023 echter weer terug bij af. De Grand Prix op de Nürburgring en Hockenheim zijn verdwenen, de uitzendrechten zitten achter een paywall, de kijkcijfers vallen tegen en er zijn bijna geen Duitse F1-helden meer over.
Volgend jaar moeten Duitse F1-fans het doen met Nico Hülkenberg in een Haas, terwijl Mick Schumacher op de reservebank moet blijven bij Mercedes. In een column voor RedaktionsNetwerk Deutschland concludeert Haug dat al zijn werk voor niets geweest is. De F1-situatie in Duitsland. is weer een tragedie:
"De Formule 1 is in Duitsland weer een tragedie geworden waar elke autosportliefhebber zich alleen maar voor kan schamen. Tussen 1994 en 2016 waren er Duitse wereldkampioenen aan de lopende band: zeven titels van Michael Schumacher, vier titels op rij voor Sebastian Vettel en tenslotte de laatste tot nu toe van Nico Rosberg in de Silberpfeil in 2016. Mercedes won met klantenteams McLaren en Brawn vier rijderstitels met Mika Häkkinen, Lewis Hamilton en Jenson Button tussen 1998 en 2009, het Mercedes-fabrieksteam werd van 2014 tot 2021 acht keer constructeurskampioen en haalde daarbij zes keer de rijderstitel binnen met Hamilton en één keer met Rosberg."
"Eind jaren negentig en in de '00s waren er twaalf jaar lang twee Grand Prix in Duitsland, voor volle tribunes en elk met meer dan 100.000 kijkers, en op RTL keken twaalf miljoen mensen in plaats van de drie miljoen van vandaag. In 2010 waren er nog zeven Duitse Formule 1-coureurs in één seizoen, vandaag is er alleen Nico Hülkenberg nog in een op z'n best tweederangs team en is Mick Schumacher een veelbelovende reserverijder - maar dan wel in het juiste team. Een Duitse Grand Prix is er al lang niet meer."
Strijd tegen de groenen
Volgens Haug is de droogte in de F1 niet alleen tragisch voor de Duitse autosport, maar voor het land in het algemeen. Zonder prominente Duitse idolen om naar op te kijken zal de jeugd volgens Norbert steeds meer de groene kant op gaan, waardoor de cruciale autosector verder in het nauw gedreven kan worden. Haug roept nieuwkomers Audi en de overgebleven Duitse instanties in de F1 dan ook op aan het werk te gaan:
"Een fanatieke groene autoweigeraar had geen betere strategie kunnen bedenken voor de Formule 1 in Duitsland. Audi, we hebben een probleem, meer kan ik niet zeggen. Audi, die in 2026 de Formule 1 binnenkomen, Mercedes, de ADAC, de AvD, Duitse sponsors en alle zogenaamde stakeholders moeten in de handen spugen, met de jongeren aan de slag gaan en zorgen dat Duitse autonatie niet definitief ten onder gaat als prooi voor autohaters die voorbijgaan aan het feit dat de welvaart in het land grotendeels dankzij de auto en zijn exportsuccessen tot stand kwam. En waar het ondanks alle pogingen van autoweigeraars om het te torpederen, nog steeds gegenereerd wordt."
- BrunoPress