Wat is er toch mis met de wetgeving in Nederland dat de rechters het knopje "streng optreden tegen onrecht" maar niet kunnen vinden? Vandaag geeft de rechtbank in Amsterdam het zoveelste bewijs dat je in Nederland beter een teringlijer kunt zijn dan een nette burger en dat je voor Belastingomzeiling pas echt straf krijgt. Op zaterdag 24 augustus vermoordde (zo kun je het onder invloed van ketamine over een fietser heenrijden met een auto wel omschrijven) Mees B. een moeder van twee kinderen (1 en 6 jaar) op de Eerste Oosterparkstraat in Amsterdam.
Voor die daad krijgt Mees nu drie jaar cel. Drie jaar! Kennelijk vindt de rechter het genoeg dat weggooier Mees daarna ook vijf jaar niet mag rijden, zich moet laten behandelen voor het drugsgebruik en onder begeleiding moet gaan wonen.
De straf is in overeenstemming met de eis van het openbaar ministerie. Ook dat is verbluffend. Hoe kan het dat er nog steeds zo'n lage straf staat op een opeenstapeling van delicten? Waarom tellen de straffen niet gewoon bij elkaar op tot -laten we zeggen- in ieder geval het moment dat de kinderen die zonder moeder opgroeien volwassen zijn?
Update: en nóg een fopstraf voor doodrijder onder drugsinvloed.