Extreme hypercars met onmogelijke vermogens, je ziet ze steeds meer. Eens in de zoveel tijd komt er vanuit het niets een piepklein bedrijfje met een stapeltje renders en een belachelijke set specificaties de hoek om om te vertellen dat Bugatti en Koenigsegg het helemaal verkeerd doen. Vaak hebben deze projecten geen enkele basis in de realiteit, maar af en toe komt er iemand voorbij die toch een indrukwekkende CV heeft. Zo iemand is Australische entrepreneur Paul Halstead.
Gi0cattolo
Halstead verdiende een fortuin in de computerindustrie, maar zijn ware passie lag bij extreme supercars. Paul runde naast zijn softwarebedrijf een Alfa Romeo-dealer en DeTomaso-importeur en via die weg kwam hij in aanraking met het unieke Alfa Romeo Sprint 6C Groep B rally prototype. Deze was gebaseerd op de normale Sprint maar had een drieliter V6 op de plaats van de achterbank.
Alfa Romeo bracht de auto nooit verder dan het prototype-stadium, maar Halstead was verkocht. Onder de 'Giocattolo'-naam (Italiaans voor speeltje) reproduceerde hij de auto met een vijfliter Holden V8 in het midden. Het resultaat was een auto die het de supercars van die tijd extreem moeilijk kon maken.
Uiteindelijk werden er maar 15 exemplaren van gebouwd voordat het bedrijf in 1991 bankroet ging. Halstead verloor alles door het project en was genoodzaakt terug te verhuizen naar Melbourne. Op de rit terug in een oude Ford Ute beloofde hij zijn vrouw Marcella dat het allemaal goed zou komen. Hij zou een nog betere auto gaan bouwen in haar naam.
Marcella
Bijna dertig jaar later lijkt die belofte eindelijk ingelost te worden. Het eerste prototype van de Marcella is zo goed als af. Paul Halstead ziet de wagen als een combinatie van de McLaren F1 en overgemotoriseerde Amerikaanse hotrods. Dat is geen toeval: de auto is ontwikkeld met hulp van engineer Barry Lock, die meewerkte aan de McLaren F1. Lock was ook onderdeel van het Group B project.
Net als de F1 heeft de Marcella drie stoelen, met de bestuurder in het midden. Het chassis is een mix van carbon en kevlar, maar de voorste helft wordt uitgevoerd in koper, wat doet denken aan de Peugeot Onyx concept car. De wielbasis is hetzelfde als die van een Lamborghini Aventador, maar de Giacottolo is veel lager.
Zo laag zelfs dat er geen noodzaak is voor deuren. De Marcella krijgt geen dak en is minder dan een meter hoog, dus van de bestuurder wordt verwacht dat hij er gewoon in stapt. Het ontwerp is een eigenaardige mix van klassiek en modern. De laatste versie heeft zelfs de vleugels van een '59er Cadillac geërfd.
W16
De link naar hotrods maakte het voor Halstead belangrijk dat de auto een enorme motor met buitensporig veel vermogen zou krijgen. Naar aanleiding van zijn werk aan een widebody Holden Monaro moest dat een GM LS7 zevenliter V8 worden. Met supercharger, natuurlijk. Paul was echter niet tevreden met het hoge zwaartepunt van dat concept.
Aangezien hij in de breedte alle ruimte had besloot hij om twee van de LS7's aan elkaar te koppelen onder een hoek van 45 graden. Zo creëerde hij zijn eigen 'W16'. Met 1400 pk is het blok bijna net zo sterk als de quad-turbo van Bugatti, maar weegt het minder. Een op maat gemaakte overbrenging leidt het vermogen van beide motoren naar een sequentiële zesbak. De hele unit dient vervolgens als een integraal onderdeel van het chassis en biedt plaats aan de op F1-techniek gebaseerde pushrod wielophanging.
Post-corona
Paul Halstead mikt op een introductie later in 2022, in de hoop dat de coronacrisis dan volledig verdwenen is. Met Amerika als grootste afzetmarkt en plannen om daar de fabriek op te zetten is dat cruciaal voor het project. Ondanks zijn veel betere financiële gezondheid moet Paul toch weer offers brengen voor de Marcella.
Zijn eigen Giocattolo Group B, de widebody Holden Monaro en zijn unieke De Tomaso Pantera racer staan allemaal te koop om de fondsen aan te vullen. Zijn (nu ex-) vrouw had hem gek genoemd dertig jaar geleden. Paul noemt het liever excentriek:
“Being eccentric has massive advantages when you are faced with adversity.”
Waarvan akte. Wij hopen in ieder geval vurig dat het hem deze keer wel lukt.
- Giacottolo