Deze autofabrikanten gaan Iran bestormen

Eind januari werden de internationale embargo's voor Iran opgeheven, wat kansen biedt voor de auto-industrie. Wie deze belangrijke regionale markt weet te ontsluiten is spekkoper, en dus haalde Europa massaal een bruine arm bij het Iraanse regime.

De presidentswissel van radicaalgekkie Mahmood Ahmedinejad naar de meer gematigde Rohani heeft in het buitenland veel deuren geopend, want met iemand die niet van de daken schreeuwt dat Israël van de kaart geveegd moet worden ga je als wereldleider toch wat makkelijker op de foto. 

Rohani bezocht achtereenvolgens Italië en Frankrijk, twee landen die traditioneel warme banden onderhouden met voormalig Perzië. Wel moesten nog even snel alle piem0ls en ander geschilderd/gebeeldhouwd naakt vlees gecensureerd worden, want voor iemand die een portemonnee met tientallen miljarden aan potentiële orders bij zich draagt (alleen voor de olie- en gasindustrie is al zo'n 50 miljard aan contracten te tekenen met het land dat de op een-na-grootste oliereserves ter wereld heeft), worden graag de eigen cultuur en principes eventjes overboord gekiept.

De positie voor Iran is een comfortabele, Shell en de andere grote oliejongens voeren allemaal een paringsdans uit om de gunst van het land te krijgen.

In Iran worden zo'n 1,5 miljoen auto's per jaar verkocht, ongeveer evenveel als in Italië, Europa's vierde automarkt. Dit betreft voornamelijk Khodro's and Saipa's - producten van eigen bodem. Slechts 5% van de totale markt betreft importwagens, waarbij Hyundai en Kia domineren; samen hebben ze liefst 60% van de markt in handen. Toyota (14%) en Changan (6%) volgen op grote afstand, ook SsangYong is - als derde Koreaanse merk - duidelijk aanwezig.

De verwachting is dat Iran in 2022 de grens van twee miljoen voertuigen voor het eerst doorbreekt. Het gehele autopark is uiteraard vele malen groter, van alleen een merk als Peugeot rijden al meer dan 4 miljoen stuks rond in Iran. Hier zit veel potentieel voor wie een scherpgeprijsde nieuwe auto kan leveren: in Iran rijden voornamelijk heel veel stokoude, zeer vervuilende auto's, die blij zijn als ze een verbruik van 1:6 halen en nodig aan vervanging toe zijn. Met name in het door bergen omringde Teheran is smog in de zomer een megaprobleem. 

Als er de komende jaren kansen liggen, dan voornamelijk voor partijen die auto's relatief goedkoop kunnen vermarkten. In dit opzicht hebben Franse en Italiaanse merken als key players in Latijns-Amerikaanse en Noord-Afrikaanse markten een grote ervaring opgedaan, en aangezien de rek er daar nogal uit is, is een nieuwe afzetmarkt van harte welkom.

Daarnaast heeft het doorgaans goedopgeleide Iran in potentie een grote middenklasse, wat op termijn kansen biedt voor auto's met meer marge.

Wie toegang wil tot de Iraanse automarkt, moet werken volgens de Chinese methode: de enige manier om Iran te ontsluiten is het aangaan van een joint-venture met een lokale producent. Dit is, zogezegd, een wet van Meden en Perzen.

Vanuit de premiumhoek heeft alleen Audi expliciete belangstelling getoond, het stuurde een afvaardiging naar Iran om te praten met mogelijke importeurs. "There is growing potential for luxury cars," aldus Audi. Daimler beperkt zich vooralsnog tot trucks, en BMW - overigens vijfde op de lijst van bestverkopende imports - kijkt het nog even aan.

Het zijn, als gezegd, de Italianen en de Fransen die vanwege de van oudsher goede banden met Iran een lichte voorsprong hebben. PSA (Peugeot Citroën), heeft al decennia aanwezigheid in Iran (de sobere oud-president Ahmedinejad reed een Peugeot 504 uit 1977, die in 2011 voor een bizarre $2,5 miljoen geveild werd), en tekende twee weken geleden een joint venture agreement met Khodro,  Irans grootste autofabrikant, om nieuwe voertuigen te bouwen. Vanaf eind 2017 moeten in de hoofdstad Teheran Peugeot 208, 2008 en 301's van de band rollen. Met deze stap  (lokale productie) garandeert PSA direct een grote aanwezigheid voor zichzelf in de regio.

Renault (Dacia) - het andere Franse autoconcern produceerde sinds 2003 samen met partners SAIPA en IRAN KHODRO bijna 500.000 voertuigen, waaronder zeer recent de Logan pickup en Sandero. In 2015 zette Renault 51.500 voertuigen weg in Iran, meer dan in Nederland.

Fiat - Hoewel het sinds 2012 niet meer vertegenwoordigd is in Iran, wil Fiat Chrysler dolgraag weer instappen. Het merk zette tot zijn vertrek vooral Iveco-bussen en -trucks weg, en CEO Sergio Marchionne wil dit graag weer doen. Daarnaast is er misschien ruimte voor goedkopere Fiat-personenwagens, die in Turkije gebouwd worden. Overigens produceert Fiat niet in Iran, een deal hierover mislukte in 2005. 

Iran telt 82 miljoen inwoners, evenveel als Duitsland. Het Iraanse BNP ($416,5 miljard in 2014) is echter ongeveer een negende van dat van onze oosterburen, maar toch heeft elke vijfde Iraniër een motorvoertuig (200 per 1.000 inwoners, Duitsland heeft er 588). De inkomensverdeling is er onevenwichtig, op de GINI-index scoort Iran relatief slecht. 

Hieruit kan je concluderen dat Iran voor zijn beschikbare middelen relatief mobiel is,  maar dat de koop van een nieuwe auto voor de gemiddelde Iraniër anno 2016 vooral met de portemonnee wordt gedaan. Hier kan op de lange termijn uiteraard verandering in komen, kijk maar naar de middenklasse die er inmiddels in een land als China is ontstaan. 

Bovenstaande berichtgeving gaat er overigens van uit dat de internationale banden met Iran goed blijven, hetgeen natuurlijk geen garantie is. Het land is in een felle strijd gewikkeld met Saoedi-Arabië om de leidersrol in de regio, waarin over en weer geprovoceerd wordt. Bovendien kan de verkiezing van een nieuw Ahmedinejad-type als volgende president roet in het eten gooien.

Mochten de spanningen echter onderhuids blijven, dan is in Iran zeker een flink graantje mee te pikken voor westerse autofabrikanten. Als je als fabrikant je naam nu al vestigt, en voor lokale werkgelegenheid zorgt, dan is dat goud waard.