VVN: pakketbezorgers zijn labiele aso's die alles kapotrijden

Het is december, dus u weet wat dat betekent: nog meer dan in de overige elf maanden bestellen we allemaal als een malle dingen online, het liefst zonder verzendkosten te betalen. En dan boos worden als de service niet tip-top is.

Bezorging

Meer dan ooit tevoren bestellen we onze spulletjes online, want waarom zou je nog naar de winkel gaan, als je ook vanaf de bank je dingen kunt laten brengen? Superhandig, en we doen het zelf ook steeds meer. Een gevolg is wel dat het aantal pakketbezorgers van DHL, UPS, PostNL en aanverwante bedrijven flink is toegenomen. Met als gevolg: klagende mensen. Over stinkbusjes in hun woonwijk, over pakjes die achteloos op de drempel worden achtergelaten, over bezorgers die een keer aanbellen en dan na twee seconden alweer in hun bus springen om naar de volgende klant te gaan, en over roekeloos rijdende pakketbezorgers.

De ironie van dit verhaal is natuurlijk dat dit niet zelden dezelfde mensen zijn die ook online bestellen. Mensen die het prima vinden dat de bezorgers niet in dienst van een bedrijf zijn, maar als 'zelfstandige' de kost bij elkaar moeten scharrelen. Niet tegen een uurloon, maar per poststuk betaald - meestal zijn dit er 150 tot 200 per dag. Ziet u al een beetje waar de schoen wringt?

Asociaal rijgedrag en foutparkeren

Veilig Verkeer Nederland (VVN) probeert nu - in een exacte kopie van wat ze vorig jaar deden - heel opzichtig deugpunten te scoren over de rug van de pakketbezorgers, en beklaagt zich over te snel rijden door woonwijken en gevaarlijke situaties die ontstaan doordat busjes half op de stoep 'geparkeerd' staan. In een jaar tijd kwamen er 1250 klachten binnen, aldus de organisatie. Voor wat betreft het razen door woonwijken geven we ze groot gelijk: als bezorger moet je de professionaliteit kunnen opbrengen om niet als een gek door een buurt met fietsende en spelende kinderen te gaan jakkeren, dat is echt onnodig link. Dan daar maar tien seconden hier en daar verliezen. Voor wat betreft het planten van de bus waar dat zo uitkomt: dat is onvermijdelijk. Met zo veel adressen per dag moet je altijd de kortste weg nemen, en bovendien: je staat maar een minuutje ongunstig geparkeerd. Laten we daar ook een beetje rekening mee houden.

Ondergetekende heeft in zijn studententijd jarenlang gekoerierd, en als je zware dingen te verplaatsen hebt, ga je niet bij een bedrijf op een bedrijventerrein je bus ver weg zetten, als er ook drie invalidenparkeerplekken pal naast de deur maagdelijk onbezet zijn. Dan denk je een beetje praktisch. De meeste mensen snappen dat gelukkig, want het leverde lettelijk nooit gezeur op.

Terug naar de klacht van de dag: tot het moment dat wij bereid zijn een fatsoenlijke prijs aan de pakketbezorgers te betalen zal dit probleem blijven bestaan. Sterker nog: het wordt alleen maar groter, want we zien de goederenstroom eerder toe- dan afnemen. Een deel van de druk valt af te vangen met slimme oplossingen: elektrische busjes tegen de dieselwalm, bezorgdrones, wellicht nog slimmere bezorgalgoritmes en auto-indelingen om efficiënter je spullen te kunnen bezorgen, dat soort zaken. Maar vooral de mensen die maar lukraak tientallen Zalando-dingen bestellen om driekwart hiervan gratis weer terug te sturen, en mensen die spullen laten bezorgen op momenten dat ze zeker niet thuis zijn, moeten zich eens achter de oren krabben. Dit legt allemaal onnodige druk op de bezorgers, en op het milieu.