Ah, Franse persberichten. Het is een ronkend verhaal vol romantiek, waar ongetwijfeld de helft van verzonnen is. Maar het is wel mooi om te lezen over een barn find. We schrijven oktober 1966 als de Parijse importeur van Ferrari's deze 330 GT 2+2 in zijn showroom zet. Het duur nog enkele maanden totdat de eerste en enige koper deze blauwe "dochter van Enzo", zoals de Franse persberichters ons zo mooi voorschrijven, onder zijn hoede neemt.
Deze eerste eigenaar gebruikte de Ferrari als zijn dagelijks vervoer richting de markt van Saint Ouen. Tijdens de winters reed de hele familie met de auto richting de Franse Alpen voor de skivakantie. Totdat het 1974 werd en het plezier plots stopte. Het was het jaar waarin Frankrijk een snelheidslimiet invoerde. Voor de eigenaar was de constante stroom van boetes de reden om de auto op te bergen. Hij zette de Ferrari weg in zijn tweede huis in het zuiden van het land. Daar verbleef ze onder een doek, totdat het team van veilinghuis Osenat haar 'herontdekte' als schuurvondst.
Colombo
De auto was in behoorlijk goede staat, ondanks het jarenlange negeren van de familie. Natuurlijk was de verf gaan bladderen en is alles bedenkt onder millimeters stof, maar het is nog steeds een Ferrari. De veilingmeesters-ontdekkingsreizigers openen de motorkap en zien daar de motor. Colombo. De 4.0 liter V12 ligt nog op haar plek. De drie Webers hebben al vijftig jaar geen lucht meer gehapt. Het goede nieuws is dat de motor niet was vastgelopen. Uiteraard kloppen alle nummers, want deze auto is gewoon decennialang 'vergeten'.
De familie van de originele eigenaar wil de auto nu veilen. Het is aan de koper om te bepalen of de Ferrari 330 GT haar oude gedaante bewaart of dat de auto voor een volledige restauratie terug gaat naar Ferrari Classiche.
Gallery
- osenat