Vreemdste Opel Monza ooit is te koop

Sinds 2017 moet de autowereld het helaas doen zonder de eigenzinnige creaties van Holden, de Australische tak van General Motors. Door creatief gebruik van de enorme bak onderdelen van The General plus wat eigen uitvindingen wisten de Aussies altijd tot de verbeelding te spreken. De snelle versies van de Commodore, Monaro en de Maloo ute zijn nog altijd in het collectieve petrolhead-geheugen gegrift.

Saaie sedan

De eerste Holden zag het levenslicht in 1948. Het zou nog dertig jaar duren voordat de meest bekende typenaam aan het gamma toegevoegd zou worden: Commodore. Het op de Opel gebaseerde model was kleiner en efficiënter dan zijn voorganger en werd meteen een hit. Het model bleef zo'n tien jaar in productie met diverse grondige updates, maar erg divers werd het aanbod echter nooit. Afgezien van de ute en een stationwagon werd auto hoofdzakelijk verkocht als een ouderwetse sedan.

Opel-ontwerp

Voor een van de leden van het Holden Precision Driving Team was het aanbod niet groot genoeg. Er was duidelijk een cabrio nodig in het gamma. In 1986 werd daarom begonnen aan een open tweedeurs conversie van een bescheiden VL Commodore Berlina sedan. Net zoals bij de originele Commodore en de HDT Monza werd er voor de cabrio uitgeweken naar een Opel-ontwerp.

Althans, een afgeleide daarvan. De Holden werd namelijk aangepast met behulp van de deuren, achterschermen en chassisverstevigingen van de door tuner Keinath omgebouwde Opel Monza KC5 cabriolet. Voor een extra stukje aanzien werd de neus van een Holden Calais gemonteerd, de luxere broer van de Commodore.

Japanse aandrijving

Nadat de auto voltooid was werd hij gebruikt als paradewagen voor het ererondje na de stuntshows van het team. Onder de kap was overigens geen Opel of Holden motor te vinden. In plaats daarvan gebruikte de wagen de drieliter RB30DE zesinlijn van Nissan, gekoppeld aan een net zo Japanse Jatco viertraps automaat.

Het blok was door Holden overgenomen om de overstap naar ongelode benzine het hoofd te bieden. De sterk verouderde Holden Black zescilinder kon die overstap niet aan. De cabriolet werd nog gepresenteerd aan Holden als potentieel productiemodel, maar door de aanzienlijke kosten van de ombouw ($30,000) werd het aanbod afgeslagen.

Walkinshaw-conversie

In 1990 zat de tour er alweer op voor de Commodore cabrio. De huidige eigenaar vond de Holden terwijl hij op zoek was naar een Mustang, maar raakte verliefd op de unieke custom creatie. De wagen werd elf jaar lang vertroeteld, tot de oudste zoon van de eigenaar een trouwautoverhuurbedrijf begon.

De Commodore cabrio werd prompt verfraaid met een bodykit om een setje te vormen met een Commodore HSV Walkinshaw Group A SV homologatiespecial. Kroonstuk van de conversie was de enorme powerdome op de motorkap. Leuk detail: de originele HSV stond Down Under bekend als 'The Plastic Pig'.

Opel-freaks verwarren

De auto is sinds de aanschaf in 1990 altijd vertroeteld door de tweede eigenaar. Volgens de advertentie op Australian Muscle Car Sales is de Holden recent nog volledig onder handen genomen om hem weer naar nieuwstaat te brengen. De rekening van 10.000 Australische dollars krijg je erbij. De one-off Commodore moet tenminste $49.900 opleveren, omgerekend zo'n 32.000 euro.

Wil jij iedereen op de lokale Opel meeting doen fronsen? Dan is dit de perfecte auto voor jou.