Je eigen F1-auto bezitten klinkt als een droom, maar het draait eerder uit op een nachtmerrie. Tweedehands Grand Prix racers zijn niet alleen onbetaalbaar, maar ook bijzonder moeilijk om te onderhouden. Je kunt niet immers zomaar even langs de Kwik-Fit om een wiellager op te halen voor je Simtek.
Daarbij komt dat je een team van ingenieurs nodig hebt om de auto te runnen, mits je een circuit vindt dat het gekrijs van een F1 V8 of V10 überhaupt accepteert. Als laatste zit je als gemiddelde Nederlander met je nog meer praktische zorgen, aangezien de gemiddelde coureur amper langer is dan 1.80. Mocht je er toch in passen, dan ben je waarschijnlijk niet fit, ervaren of getalenteerd genoeg om de auto op de weg te houden. Je kunt het dus veel beter houden bij een virtuele ervaring.
Hardcore optie
Rustig op de bank zitten met een controller in de hand is voor een echte F1 fanaat echter lang niet goed genoeg. Voor die hardcore simracers biedt Racecarsdirect.com een uitkomst. De race-occasion site heeft namelijk twee heuse F1-chassis in de aanbieding. De auto's zijn echter zo incompleet dat een volledige restauratie niet echt een reeele optie is. Als basis voor een ultieme sim-rig zijn de monocoques echter perfect.
Ligier JS41
Beide wagens stammen toevallig uit het seizoen van 1995. We beginnen met de meest succesvolle van het stel: de blauwe Ligier JS41. De wagen was in veel opzichten een kopie van de dat jaar dominante Benetton B195, maar dan met een 670 pk sterke Mugen-Honda drieliter V10 in de staart. Toevallig was ene Flavio Briatore eigenaar van beide teams..
Ligier begon het seizoen met Aguri Suzuki en Olivier Panis, al werd de Japanner na drie races al vervangen door de ervaren Martin Brundle. De Brit haalde op Spa vanaf de dertiende plek het eerste podium voor het team binnen. Op de straten van Adelaide voegde Panis daar een tweede plek aan toe. Het team eindigde het jaar als vijfde in het constructeurskampioenschap.
Forti FG01
De gele machine was een stuk minder competitief in 1995. De Forti FG01 was de eerste F1-wagen van Guido Forti's kleine raceteam, gefinancierd door de Braziliaanse reals van de vermogende Diniz-familie en Ford Brazilië. Het flinke budget ging echter op aan een hopeloos verouderd ontwerp dat in grote lijnen gebaseerd was op de Brabham BT60 uit 1991.
De door een Cosworth V8-aangedreven Forti was te zwaar, te zwak (600 pk), wekte totaal geen downforce op en moest het zelfs nog doen met een handgeschakelde transmissie.
Uit 34 starts haalden rookie Pedro Diniz en oude rot Roberto Moreno 17 keer de finish niet. Twee keer werden beide mannen zelfs niet geclassificeerd omdat ze simpelweg te ver achter lagen. Ondanks alles wist Diniz in Australië nog bijna punten te scoren met een zevende plek....van de acht finishers. Aan de finish lag Diniz maar liefst vier ronden achter. Na een update voor 1996 ging de Forti FG01 de geschiedenisboeken in als de laatste handgeschakelde F1-wagen.
Een beetje werk
De gloriedagen van beide wagens liggen nu ver achter ze. Zowel de Ligier als de Forti zijn verre van compleet. Zo zit bij de blauwe machine de motorkap er nog op, maar niet de neus en voorvleugel. Voor de Forti is dat juist precies andersom. Bovendien mist de Italiaanse bolide het paneel dat de vering afdekt.
De verkoper meldt dat er nog wel een paar reserveonderdelen bij zijn. We zien een setje draagarmen, een paar stapels wielen, een set uitlaten en een ongespoten Forti motorkap. Er is met veel tijd, geld en klustalent vast wel iets van te maken. Dan moet je echter nog wel even iets met de prijs doen. De vraagprijs voor al dat moois is namelijk een forse 65.000 euro.
- Maranello Purosangue via Racecarsdirect.com, Mercedes-AMG Petronas F1 Team