Autobahn zoekt uit: wat is het verschil tussen supercar en hypercar

Heb je nou een hypercar voor de deur staan of is het toch gewoon een supercar? En is een hypercar tegelijk ook een supercar of niet? Het zijn vragen waar niet idereen direct antwoord op durft te geven. Of je durft wel antwoord te geven, maar weet niet precies het grijze gebied ligt. Je bent gelukkig niet alleen. Na een rondvraag in onze kringen wist eigenlijk niemand precies te definiëren waar de grens tussen super en hyper nu echt ligt. 

De term 'hypercar' is ook nog niet zo heel erg oud. Hij werd populair na de komst van de 'holy trinity' ofwel de Ferrari LaFerrari, de Porsche 918 Spyder en de McLaren P1. Alle drie produceerden rond de 1.000 pk, hadden een eigen soort van hybride-aandrijving en waren het snelste dat we ooit gezien hadden. Daarmee kan je ook zeggen dat een hypercar aan die drie eisen moet voldoen: 1.000+ pk, hybride en debiel snel. Logisch ook, maar ondertussen zijn we alweer verder gekomen dan deze drie unicorns in de autowereld. We noemen een Bugatti Chiron ook een hypercar en deze voldoet niet aan alle drie de eisen: hij heeft geen hybridemotor, maar gewoon een veel te dikke W16. 

Dat maakt de grens tussen super en hyper alweer onduidelijker. Want een Chiron is zo'n prestigieus apparaat dat het gewoon niet kan om hem als simpele supercar af te schilderen. Dus eigenlijk zijn we hierdoor weer terug bij af. Daarom is het verstandig om eerst eens te kijken naar de term 'supercar' en waaraan een auto moet voldoen om daarbij te behoren, misschien komen we vanaf dat punt verder.

Een supercar is eigenlijk redelijk simpel te definiëren omdat een auto al relatief snel deze classificatie meekrijgt. Een supercar hoeft maar aan drie eisen te voldoen: hij moet in gelimiteerde productie en daardoor dus lastig te verkrijgen zijn. Hij moet een hoge mate van luxe en unieke looks hebben en als laatste moet hij een krachtige aandrijving hebben(met voorkeur voor acht of meer cilinders of hele dikke elektromotoren).

Dit maakt het ook heel makkelijk om te zeggen dat alle hypercars ook supercars zijn, ze voldoen immers aan die drie eisen. Maar waar verschillen ze nu van elkaar? Op het eerste punt blijkt al snel dat een hypercar op een ander niveau zit qua bereikbaarheid. Niet alleen worden er doorgaans erg weinig van geproduceerd, ook zijn ze vele malen duurder dan een supercar. Een hypercar kost al snel meer dan één, of zelfs meerdere miljoenen terwijl een supercar voor een paar ton binnen te halen is.

Op het tweede punt wordt het al wat lastiger: hypercars voldoen net zo goed aan de eisen voor luxe en unieke looks. Hier valt simpelweg geen duidelijk onderscheid te maken. Een Ferrari 488 GTB doet niet heel veel onder voor een Chiron qua luxe en looks, daarin verschilt alleen de smaak van degene die ernaar kijkt.

Op de derde eis van een supercar zien we toch weer een redelijk duidelijk verschil. Niet per se in wel of geen hybride, maar wel in het aantal paardenkrachten. De hypercars zijn vele malen krachtiger dan hun kleinere broertjes. Maar ook hierin komt al snel weer een Bugatti om de hoek kijken die roet in het eten gooit. De Veyron heeft minimaal 1.001 pk, maar wordt toch gezien als supercar terwijl eerder gesteld werd dat alles dat rond de die 1.000+ pk hangt een hypercar is. 

Met die Veyron komen we ook een beetje in de richting van een conclusie. Toen de Veyron namelijk op de markt verscheen noemde iedereen deze auto een hypercar. Het was simpelweg het dikste dat we ooit gezien hadden. Een achtliter W16 met vier turbo's, meer dan duizend paarden en een topsnelheid waar we nog nooit over nagedacht hadden, waren ineens haalbaar. Deze auto liet zien dat er meer was dan wat we voor mogelijk hielden en schudde de hele industrie wakker. De Veyron was ten tijde van zijn verschijning veel meer dan een extreem luxe en extreem snelle auto, hij opende deuren voor nog snellere en nog dikkere bolides.

En dat is dan ook de conclusie die we kunnen stellen aan de hele zoektocht naar het verschil tussen de super- en hypercar. Dit zal altijd een grijs gebied blijven omdat de definitie van hypercar blijft verschuiven. Ja, het zijn extreem luxe, snelle en onbereikbare auto's van de bovenste plank die supercars op niets laten lijken, maar een echte hypercar is meer dan een auto. Hij laat zien hoe nieuwe technieken optimaal gebruikt kunnen worden en verlegd de grenzen voor de toekomst. Hij laat ons dingen zien waarvan we hadden verwacht dat ze nooit mogelijk zouden zijn. En het is onmogelijk een term te definiëren en van regels te voorzien als die regels steeds verschoven worden.