Albert Park Circuit toont wijzigingen voor Grand Prix van Australië

Sinds 1996 heeft de Formule 1 het seizoen vrijwel onafgebroken afgetrapt in Australië. Dat jaar zagen we voor het eerst het Albert Park Circuit, gelegen rond een meer net buiten Melbourne. Buiten 2006, 2010 en 2011 om was het Down Under waar we splinternieuwe F1-wagens voor het eerst in actie zagen.

Terugkeer

Aan dat lijstje kunnen we uiteraard 2020 toevoegen. In het prille begin van de coronaperikelen werd de race op het allerlaatste moment afgelast toen bleek dat een teamlid van McLaren besmet was geraakt.

Dit jaar wil de organisatie ondanks verder uitstel echter toch terugkomen op de kalender. In de tussentijd hebben ze niet stilgezeten: de Aussies wilden meer spanning te brengen in de vaak weinig inspirerende races op het circuit. Dat hebben ze gedaan met een uitgebreide serie aanpassingen. We nemen ze een voor een met je door.

Bocht 1

De scherp knijpende rechts-links chicane die de ronde opent is voor dit seizoen verbreed met maar liefst 2.5 meter. Hierdoor zijn meerdere lijnen mogelijk, waardoor auto's zij aan zij strijd kunnen leveren.

Bovendien zullen de coureurs - in ieder geval in de kwalificatie - gemiddeld 17 kilometer per uur harder gaan dan voorheen. De organisatie verwacht een minimumsnelheid van ongeveer 183 kilometer per uur.

Het nieuwe profiel van bocht 1 moet daarnaast inhaalacties in bocht 2 en 3 makkelijker gaan maken. De aankomst bij bocht 3 is door de aangepaste lijn vier meter naar buiten opgeschoven, waardoor er meer ruimte is om een tegenstander uit te remmen. Ook word hierdoor de snelheid verhoogd van 102 naar 110 kilometer per uur.

Bocht 6

Het korte, hoekige knikje voor de run naar de tweede chicane werd voorheen genomen met ongeveer 149 kilometer per uur. Door een massieve verbreding van maar liefst 7.5 meter is de snelheid echter flink toegenomen: Albert Park verwacht een nieuwe minimumsnelheid van 219 kilometer per uur. De nieuwe, meer vloeiende bocht zorgt ervoor dat de auto's veel meer snelheid meenemen naar het 9-10 complex.

Bocht 9-10

Tenminste, als het nog zou bestaan. De tweede chicane is namelijk volledig verwijderd, waardoor een 1.3 kilometer lang recht stuk ontstaan is. Volgens de organisatie zal dit snelheden van ver boven de 330 kilometer per uur mogelijk maken. Na het lange stuk volgas vanaf bocht 6 komen de coureurs bij de verder onveranderde sectie aan die voorheen bocht 11 en 12 heette. Door de verhoogde topsnelheid is de remzone aan het begin van de combinatie cruciaal geworden.

Bocht 13

Dan komen we aan bij bocht 11, voorheen bekend als bocht 13. Ook hier is de aanpak vergelijkbaar: de aanloop naar de bocht is verbreed van 12 naar 15 meter. Wederom dient het extra asfalt om meerdere lijnen mogelijk te maken. Verder is het camber van de bocht aangepast en is de apex een stuk krapper. Zo worden de coureurs volgens de organisatie juist gedwongen om in korte tijd veel snelheid te verliezen, wat uitremacties makkelijker moet maken.

Andere wijzigingen

Verdere tweaks waar Albert Park nog geen nieuwe beeldmateriaal van heeft zijn de verbreding van de een na laatste bocht (nu 13, voorheen 15) met 3,5 meter. Dit moet een achtervolgende auto een betere kans geven om aan te haken voor het rechte stuk op start/finish. Als laatste werd de pitsstraat met 2 meter verbreed. Albert Park hoopt hiermee de snelheidslimiet te verhogen van 60 naar 80 kilometer per uur. Overall zullen de rondetijden met ongeveer vijf seconden dalen.

Gesloten grenzen

De Grand Prix van Australie staat voorlopig op de agenda voor het weekend van 18-20 november. Er is echter nog niets zeker. De Australische regering is bijzonder streng wat betreft het bewaken van de grenzen tijdens de pandemie. Het hele feest hangt af van de specifieke quarantainemaatregelen. De organisatie van de race heeft er ondanks alles kennelijk toch vertrouwen in. We duimen voor ze.